پاسخ های ارسال شده در انجمن
-
نوشته‌ها
-
من همون اولای قول و قرارمون کل شهر محل تحصیلمو دنبال فیلم و کتابش گشتم.نبود که نبود.
ولی تازه 1ردی از کتابش یافتم.بخرمش 1شبه میخونمش قول میدم.ولی نگران پیدا کردن فیلمشم.پیشنهادی ندارید؟سخت تو فکرشم…
اولش خواستم چیزای دیگه ای بنویسم…مطرح کردن اتیولوژی و ازین جور حرفا.ولی بعد…از همه تون خجالت کشیدم.
یه فکر خوبی دارم.بیاید متفاوت بودن رو از خودمون شروع کنیم.
بیاید ازین به بعد به صورت کاملا آگاهانه رفتارهایی متفاوت از بقیه هم رشته ای ها با مریض و همراه مریض انجام بدیم.و اون کار و نتیجه ش رو اینجا انعکاس بدیم.برا تشویق همدیگه بسیار لازمه.
از همین الان شروع کنیم.مطمئنا خیلی چیزا عوض میشه.هم بیرون و هم درون خودمون.من که از همین الان سخت منتظر نتیجه شم…
من همیشه عقیده م اینه که ما انتخاب شدیم.که خاص باشیم.و به یمن این انتخاب باید شکر گذار باشیم.از طرفی هرچیزی زکاتی داره و زکات علم نشرشه.
حتی وقتی کشیک میدم و دارم از خستگی میمیرم.و نه غذا و نه خواب…واقعا خوشحالم که این سعادت به هرکسی داده نمیشه.
شبا که ما میخوابیم…آقا پلیسه بیداره.
ولی واقعا براتون پیش اومده که تو 1مهمونی یا پیک نیک از اول تا آخرش در حال جوابدهی به سوالات متقاضیان باشید؟به نظرتون حق خانواده مون ضایع نمیشه؟چی درسته؟حد این کار چقده؟چطور باید به مردم فهموند هر کاری وقتی و جایی داره…
یعنی چی پاک شده؟آخه چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟اینجوری اگه پیش بره که ما رو هیچ کیسی به هیچ نتیجه ای نمی رسیم!!!
آفرین آقای دکتر.دقیقا.
بعد از اینکه تو شرح حال به رفتن به کوهستان و خوردن گوشت کبک!اشاره کردن همه به سمت بیماریهای عفونی و در راسشون CCHF سوق پیدا کردن.ولی متاسفانه دارو شروع نشد و جواب آزمایشات بعد از مرگ بیمار حاضر شد!!!
و اما برادر متوفی که با همون شکایت اولیه به علاوه ضعف و فلج تدریجی اندام های تحتانی مراجعه کرد تو آزمایشات اولیه بسیار مشابه خواهرش بود.یه کراتینین بالا ,یه ESRبالا,یه dsDNA مثبت و…
و بعد از اکسپایر شدن خواهرش سریعا بردنش تهران تا نکنه به سرنوشته خواهره دچار شه.و در تماس های تلفنی که باش داشتیم تشخیص گیلن باره براش د اده شده بود و تحت درمان قرار گرفت.
هیچ می دونید تو مراکز نگهداری از کودکان بی سرپرست این بچه ها چه درصدی رو به خودشون اختصاص دادن؟و هیچ می دونید که به خانواده های بی فرزند که به این مراکز مراجعه میکنن بدون اینکه ازین قضیه اطلاع داشته باشن داده میشن؟
به نظر شما این بچه ها و بچه های نامشروع دیگه واقعا با بقیه چه فرقی دارن؟آیا به نظرتون خانواده ای که اونا رو به فرزندی می پذیرن حق دارن این قضیه رو بدونن یا نه؟؟؟
نه خیر…اول برید سراغ شرح حال گرفتن از برادره تا به 1چیزایی برسید! به علت اینکه دوستان بسیار مشتاقن!!!1راهنمایی کوچیک!میکنم.
وقتی برادره بستری شد ما و همه اتندای اصلی و فرعی مریض مجددا 1شرح حال دقیق از هردو گرفتیم.نکته ش این بود که این دوتا هم خونه نبودن!بنابرین هر مسمومیت و عفونتی کم رنگ میشد.
ولی بالاخره انقد گیر دادیم تا…
بله.10روز پیش همه خانواده با هم رفته بودن پیک نیک!به کوهستان.جالبه که وقتی گفتیم چرا هرچقد ما میگیم سابقه سفر نمیگید؟؟؟
گفتن:آخه ما که سفر نرفتیم!!!فکر نمی کردیم 1کوه رفتن مهم باشه که بگیم!
حالا بگید.دیگه خیلی راهنمایی کردم.اگه از برادره هم شرح حال می خواید بگیرید.
جالبه.خوشمان آمد.ولی کمی تا قسمتی خنگه
وقتی مثلا 1نویسنده انتخاب کردی میپرسه هنرمنده میگی آره.یا 1رهبر که نویسنده هم هست گیج میشه راهش طولانی میشه و جواباش غلط.یا مثلا اگه کسی هم نویسنده باشه هم نخست وزیر وخلاصه چند هنر با هم داشته نمیتونه حدس بزنه و غلط غلوط میگه .خیلی سوالاشم تکراری ان یاچند بار از زوایای دیگه میپرسه .نرم افزاره دیگه…همه ش قول میداد دفعه بعد بهتر باشه
ولی خیلی خوبه برا سرگرمی.ممنون خانم دکتر
دکتر امین عزیز تمام فرمایشات شما متین.تمام حرفاتون رو قبول دارم در جایی که من نوعی با اون بیمار در هر مقامی جز پزشک و بیمار روبه رو شیم.همه ما میدونیم که خدا تو قران گفته ان الدین عندالله الاسلام…
ولی همون خدا هم تو همون قران گفته لا اکراه فی الدین قد تبین الرشد من الغی...
یعنی حتی انتخاب راه درستم هرچند مسجل کرده ولی بازم به اراده انسان سپرده…
ولی دکتر امین بحث ما اصلا این مسائل نبود!ما در مقام 1پزشکیم نه 1فیلسوف, جامعه نگر, عالم دینی یا هرمقام مشابه.
وظیفه ما اینه به مریض نا آگاه در زمینه بیماریش!و نه نا آگاه در مسائل دیگه آگاهی بدیم.
اونو از مرحله انکار که تو این مرحله به هرچیز درست و غلطی متوسل میشن خارج کنیم.سکل های بیماریش رو و نحوه برخورد با اونارو یادش بدیم.دیگه اینکه در این سیر طولانی چه اتفاقاتی ممکنه بیفته نه در حیطه وضیفه ماست ونه در دست ما.و چیزی که در دست ما نیست چرا باید توش دخالت کنیم.معلومه که بیمار همه ش دنبال کس یا چیزیه که به اون بگه همه اینا تموم میشه…و اون مثل روز اول سالم میشه.واینم چه طوی ممکنه؟فقط و فقط معجزه
.تو این مرحله حتی خیلی ملحدا به خدا روی میارن.تنها چیزی که میتونن باش امیدوار باشن به بهبود!
بیماری که پزشک جوابش میکنه ممکنه نهایتا بگه تو چیکاره ای دکتر تا خدا هست…اون باید بفهمه همون خدا پزشکو به عنوان وسیله قرار داده…
تو تحقیقاتی که اخیرا انجام شده دیدن که علت اینکه حتی مردم تحصیلکرده به رمال هاو…برا دردای بی درمونشون مراجعه میکنن اینه که هیچ آدمی دوس نداره ازش انتقادبشه و مقصر شمرده شه.وقتی پزشک مردم رو به خودشون ارجاع میده در مورد انواع بیماریها که به علت life style غلط خودشون بوجود آمده وحتی جایی که خودشون بیگناهن مثلا در مورد نازایی میگه خانم یا آقا مقصره…و نا امیدشون میکنه اونا به شخصی مراجعه میکنن که این حرفو نزنه.و رمال ها میگن شما به زودی بچه دار میشید.هردوتون سالمید ولی طلسم شدید.این جواب برا اون زوج بسیار خوشایندتره.هرچند غلط تره…
حالا چاره چیه؟
بچه ها نریم تو کتابای خارجی, ایرانی ها فراموش شن…من خودم کتاب ایرانی خیلی کمتر از خارجی خوندم.به نظرم مظلوم واقع شدن کتابای فارسی.ضمن اینکه دونستن فرهنگ ادبیات و تاریخ و… خودمون خیلی ضروری تر از هرجای دیگه اییه…
به نظر من بهتره 1نوبت بذاریم.توافقی بین اعضای سایت.مثلا 1خارجی 1ایرانی.2خارجی 1 ایرانی.یا هرجور دیگه که تصمیم جمع بود.در مورد فیلم هم همین نظر رو دارم…
منم کاملا و مسلما با این عقیده که نباید عقاید مریض تو ارائه خدمت ما تاثیر بذاره موافقم.و امروزه حتی 1پزشک هم سراغ ندارم که خلاف این رفتار کنه.خوشبختانه!
ما طبق اعتقادات اون فرد باهاش برخورد میکنیم.این حرف دکتر امینه.و به نظر من اصلا درست نیست.اتفاقا توهین به خودمون و رشته مونه.ما حق توهین به باورهای بیمار رو نداریم ولی حق هم نداریم که طبق اعتقاداتشون رفتار کنیم.
این قسمت حرف دکتر که گفته نقد اعتقادات بیمار درست نیست رو کاملا قبول دارم.ولی اون قسمت دیگه رو خیر…
