پاسخ های ارسال شده در انجمن
-
نوشته‌ها
-
ممنون دكتر امير.
پس با اين حساب انگار بچه هاي ريفرم شهيد بهشتي بيشترين وقت خالي رو تو بيمارستان داريم. (انشاالله!) منظورم از كار عملي، اضافه بر شرح حال گرفتنه! با بچه هاي شيراز كه صحبت مي كردم اونجا همه ي كارهاي بيمارستان رو دوش دانشجوهاست! يعني بخيه كردن و از اين قبيل كارها! منم فكر كردم شايد بد نباشه هفته اي يه شب بمونم بيمارستان و در كنار اينترن هاي بخش از اين تيپ كارها رو تمرين كنم. ولي نمي دونم آيا الان لازمه يا نه؟
اين تاپيك باعث شد من ياد كتاب هايي كه در اين زمينه دارم بيافتم. خودم هنوز نخوندمشون. يعني نمي تونم بگم خوبن يا نه! ولي اسم هاشونو مي نويسم و اميدوارم كمك كننده باشه:
1) رمز موفقيت در دانشكده پزشكي ؛ نويسنده : ديسون اوانس، جو بروان؛ ترجمه دكتر سليمان احمدي و … ؛ دانشگاه علوم پزشكي ايران (به ما در همايش آموزش پزشكي امسال دادند.)
2) يادگيري در پزشكي ؛ نويسنده : دكتر پيتر ريچاردز و دكتر سايمون استاكيل؛ ترجمه دكتر محسن نيكزاد و … زير نظر معاونت آموزشي وزارت بهداشت
3)مطالعه ي خلاق؛ نويسنده : برايان كلگ ؛ ترجمه ابوذر كرمي؛ انتشارات لوح زرين (خودم تو برنامه ام هست كه انشاالله بخونمش!)
الهام جان! برنامه شهيد بهشتي دو ترم فيزيوپات نداره! ما كلا بين علوم پايه و بيمارستان يه ترم 6 داريم كه سميولوژي رو تو اون خونديم! تجربه ات براي بيتز رو واقعا قبول دارم و درك كردم! چون اين ترم خيلي ازش استفاده كردم! و واقعا كتاب دوست داشتني و پزشك پروريه!
ما از 6 شهريور داريم مي ريم بيمارستان و تقريبا همه ي كلاس هاي تئوريمون به جز فارماكو تو بيمارستان برگزار مي شه؛ يه مقدار راهنمايي مي خوام در مورد اينكه براي هر بخش، كدوم يكي از كتاب هاي خلاصه بهتره؟ رفرانس ها چي؟ چه جوري وقت مطالعه ام رو تقسيم كنم؟ با توجه به اينكه ما پاتو و فارماكو اختصاصي هر بخش رو همزمان با بخش بيمارستان مي خونيم… و اينكه وقتمو بين خوندن دروس تئوري و يا كارهاي عملي و موندن تو بيمارستان و تجربه چقدر تقسيم كنم؟ آخه خيلي ها مي گن دوره استايجري بيشتر تئوريتون رو قوي كنيد؛ وقت براي كار عملي تو اينترني هست…
كاملا قبول دارم كه برنامه ريزي درست خيي مهمه! و البته اراده ي انجامش مهم تر!
من تازه از شهريور به طور دائم مي رم بيمارستان و احتمالا اون موقع درس خوندنم متفاوت تر از اين خواهد بود! فقط يه چيزم بگم! اين پيچوندن كلاس كه گفتم به اين معني نبود كه كلاس رو كامل رها كنيم! چون واقعا تجربه ي اساتيد براي مطالب مهم خيلي كمك كننده است. به خصوص اساتيد باليني كه معمولا از كلاسشون خيلي استفاده مي كنيم. (ما گاهي نه تنها سر كلاس بعضي اساتيد خوب گوش مي ديم، بلكه يه دور ديگه هم ركورد كلاس رو گوش مي ديم!) بلكه منظورم اين بود كه مي شه كلاس 2 ساعته رو 1 ساعته شنيد…
دوستاني كه مدتيه دروس باليني رو مي خونيد، ممنون مي شم بيشتر راهنمايي كنيد چه جوري بخونيم؟ چه كتاب هايي بهتره؟ از بين كتاب هاي خلاصه و رفرانس ها و …؟!!!
در مورد دعاي مطالعه :
اللهم اخرجني من ظلمات الوهم ، و اكرمني بنور الفهم ، اللهم افتح علينا ابواب رحمتك، وانشر علينا خزائن علومك. برحمتك يا ارحم الراحمين.
اما در مورد دعا. دعا براي هر چيزي و هر لحظه خيلي كمك كننده است. يعني منظورم اينه كه نه فقط قبل از شروع مطالعه، بلكه بهتره هميشه ، مثلا بعد از نماز، يكي از دعاهاي معمولتون رو بركت تو درس خوندن و عشق و علاقه بهش و كمك خدا قرار بديد. به نظر من واقعا روحيه بخشه.خب اين روش هايي كه الهام جان گفتند، واقعا براي كسي كه در طول ترم بخواد به طور منظم و كامل همه ي درس ها رو بخونه عاليه! ولي من اين روشي كه در پيش گرفتم براي اين بوده كه در عين حال كه بتونم درسم رو در حد نسبتا قابل قبول و نه البته خيلي عالي، بخونم و هم به فعاليت هاي ديگه ام برسم… حتما شما هم تجربه كرديد واقعا تو پزشكي چند بعدي بودن كمي سخت تره…
ولي من يه مشكلي هم كه دارم اينه كه خيلي وقت ها تمركز تو كلاس برام سخته! ولي تو خونه وقتي ركورد كلاس رو گوش مي دم خيلي متمركز هستم
در مورد جزوه و رفرانس! به نظر من هر دو براي يادگيري لازم و مفيدند. و همديگه رو تكميل مي كنند. البته بسته به استاد داره.رفرانس خيلي جاها خوب توضيح داده و خي البته براي قبول با نمره ي خوب هم گاهي لازمه حتما جزوه ي استاد اون درس رو خوند…
يه چيز ديگه هم هست. به نظر من روش خوندن درس ها بر اساس نوع و اهميتش فرق داره! يعني يه قاعده ي كلي نمي شه براي همش گفت. حتي ميزان وقتي هم كه لازمه صرف بشه…
من معمولا سعي مي كنم براي مطالعه دعاي مطالعه و 67 بار ذكر “يا محيط” رو بگم. كمك گرفتن از خدا براي درس خوندن خودش انرژي بخشه!
يه استادي داشتيم مي گفت براي هر چيزي كه مي خوايد، از جمله قبولي تو كنكور، روزي صد تا بسم الله الرحمن الرحيم بگيد…من ترم شش به يه روش جديد خوب رسيدم كه كلي غبطه مي خورم چرا تو دوره علوم پايه نفهميدم!!!
بهترين كار براي اينكه هم از حافظه ي شنيداريتون به خوبي استفاده كنيد، هم اينكه مجبور نباشيد سر همه ي كلاس ها بريد و جزوه بنويسيد، اينه كه
1) كلا كلاس ها رو در طول ترم بپيچونيد!
2)در طول ترم همه ي كلاس ها رو ضبط كنيد!
3) آخر ترم جزوه ي كامل يك يا دو تا از بهترين ها رو بگيريد!
4) آخر ترم ركورد ها رو با سرعت 2 برابر گوش بديد و همزمان جزوه رو هم بخونيد!!!
باور كنيد خيلي از استاد ها انقدر كند درس مي دهند كه هيچ مشكلي پيش نمياد! اگه خيلي از كلاس ها رو نريم، وقت بيشتري براي رفرانس خوندن در طول ترم داريم و در عين حال كه به علايقمون هم مي رسيم. آخر ترم هم از همه ي مباحث سر كلاس به خوبي مطلع مي شيم و نمره ي عالي! من اين ترم براي چند تا از درس هام همين كارو كردم. البته نمره شو خدا مي دونه چند مي شه… حتي اگه بخوايد در طول ترم هم همه چيز رو كامل بونيد، كلاس 2 ساعته رو مي شه 1 ساعته شنيد و فهميد! تازه اونم تو خونه و …. :دي!سلام. چه خوبه اين تاپيك باز شده! من اين چند وقته يه عالمه نرم افزار موبايل دانلود كردم. البته براي پاكت پي سي.
به همه ي دوستان توصيه مي كنم اگه مي تونيد حتما يه ويندوز موبايل بخريد. برنامه هايي مثل up to date و كتاب هايي مثل هريسون و … رو به راحتي مي شه هميشه همراه داشت و خيلي هم به كار مي آيد. به خصوص در بيمارستان.
از اين سايت و در بخش نرم افزار هاي پزشكي مي تونيد دانلود كنيد :
mobilestan.net
برنامه هايي كه از اين سايت تونستم دانلود كنم : up to date 18.1 ، هريسون، رابينز، ديكشنري دورلند و mosbey ، برنامه تشخيص افتراقي بيماري ها و …
پ ن به مدير سايت : ما رو هم دعا كنيد!كتابچه رو براي مدير سايت فرستادم. باقي زحمتش با ايشونه !
سميولوژي ترم شش، 2.5 واحده كه اسم دقيقش اينه : ” كارآموزي سميولوژي و مقدمات باليني” . براي سميولوژي هم توسط اساتيد يه درسنامه نوشته شده ولي خب خيلي از دانشجوها مثل بقيه دانشگاه ها بيتز هم مي خونند. ممكنه استادي بنا به سليقه خودش رفرانس ديگه اي هم معرفي كنه ولي به ياد ندارم اجباري باشه. سميو در كل ترم ارائه مي شه. “تقريبا” هفته اي 2 روز صبح تا ظهر. (به جز چند استثنا مثل هفته آخر كه تو برنامه 4 روزه!) طبق برنامه ي نوشته شده، بايد 54 ساعت در دانشگاه و skill lab و 10 روز هم صبح تا ظهر در بيمارستان برگزار بشه. تا الان، به جز سميو روماتولوژي به ياد ندارم تكليفي داشته باشيم كه روماتو رو هم من غايب بودم هنوز نمي دونم دقيقا بايد چيكار كنيم. همونطور كه گفتم، در دانشكده معمولا ابتدا به صورت تئوري در كلاس تدريس مي شه و در skill lab بر روي دوستانمون و يا در بعضي موارد بر روي مولاژ تمرين مي كنيم. در بيمارستان هم بسته به سبك استاده ولي معمولا معاينه بيمار و يا سمع قلب و ريه (بسته به برنامه درسي) داريم. امتحانش تا جايي كه من شنيدم، در skill lab برگزار مي شه و ايستگاهيه. يعني در هر اتاق يك يا دو استاد هست و بسته به سبك خودش ! سوال مي پرسه! يعني يه استاد با نشون دادن يه فيلم امتحان مي گيره و يكي ممكنه بگه همون جا معاينه انجام بده و يكي هم شفاهي بپرسه… كلا برنامه كلاس هاي دانشكده همه ي سيستم ها رو شامل مي شه : قلب، ريه، زنان، شكم، خون، اعصاب، بينايي، غدد، اطفال، و … بيمارستان 2 روز اطفال داشتيم و بقيه اش بيشتر قلب، ريه و شكم هست.
اينترني هم فكر نمي كنم فرق زيادي كرده باشه . شايد يه سري درس هايي با گروه پزشكي اجتماعي داشته باشند (نمي دونم برنامه سنتي هم داره يا نه؟) فقط 6 ماه اضافه تره كه بر اساس آخرين اخباري كه دارم، قراره 2 ماه رو به صورت انتخابي در بخش هايي كه دوست دارند بگذرونند و 4 ماه هم در درمانگاه طبابت كنند. چيزي كه ما رو خوشحال كرد اينكه قراره اون 4 ماه آخر شيفت نداشته باشيم ديگه (انشاالله!)
بر اساس تعريف شما هم توهم داشت! آخرش (!!!!) خود بيمار گفت جديدا چشمش رو مي بنده فكر مي كنه چند نفر دور و برش هستند وقتي باز مي كنه مي بينه هيچ كس نيست… مهم ترين مطلبي كه با توهم گفت ، اين بود كه بيهوش بوده و به اورژانس آوردنش. در صورتي كه تو پرونده اش نبود و رزيدنت هم گفت بيهوش نبوده… بقيه شو خدا عالمه درست گفت يا نه! اينكه چند بار بستري بوده؟ مدت زمان بيماريش؟ … بعدا از استادمون كه پرسيديم گفت بين اين تيپ مريض ها توهم عاديه…
يه نكته مهم در شرح حال گيري توجه به اعتبار و ارزش حرف ها و گفته هاي بيماره. به خصوص در بعضي بخش ها كه احتمال بيشتري داره كه بيمار دچار توهم باشه… هفته ي گذشته، بايد حداقل از يكي از بيماران بخش ريه شرح حال مي گرفتيم و تحويل مي داديم. مدت ها از يه مريض سوال كردم و سعي كردم شرح حالم رو كامل كنم. آخرش كه رزيدنت بخش براي معاينه آمد با پرسيدن يكي دو تا سوال ازش فهميديم كه بيمار يه چيزهايي رو اشتباه گفته! پرونده اش رو باز كرديم و ديديم نوشته توهم مثبت!!!!اين يعني اينكه اون شرح حال به درد نمي خورد ديگه…
اين دقيقا موضوعيه كه نمي شه با قطعيت گفت! فكر كنم يه جاهايي بد منظورم رو فهميديد! مشكل از كامل نبودن طرح نيست! اينها مشكلاتي اند كه در اجرا به وجود مياد! اجرا هم كه دست يه نفر و دو نفر نيست! تغيير بايد از يه جايي به وجود بياد! نمي شد منتظر بستر كاملا مهيا موند! به علاوه اينكه موقع شروع آدم هايي بودند كه الان نيستند! مي دونيد در شهيد بهشتي تو اين چند سال ند تا رئيس عوض شده؟ من از وقتي كه اومدم، 3 تا رئيس دانشگاه ديدم! اين بي ثباتي مياره ديگه… خيلي از اين مشكلات، در هر دانشگاهي كه بخواد تغييرات انجام بده به وجود مي آد! حتي تو يه كشور خارجي هم ممكنه ! … همونطور كه گفتم، تا الان پايه هاي تغييرات گذاشته شده كه همين باعث شده دانشگاه هاي ديگه دارند يواش يواش مي رن به سمت اصلاحات…
اينجا مي شه فايلي رو share كرد؟ من مي تونم pdf كتاب ريفرم رو كه هم مباحث علمي و پايه اي تغييرات رو گفته و هم نحوه ي اجرا در شهيد بهشتي رو بهتون بدم…
همونطور كه من يه ذره از برنامه و چالش هاش گفتم، بايد متوجه شده باشيد وقتي قراره يه برنامه ي جديد اجرا بشه، چقدر مسائل مختلف مي تونه به وجود بيايد… به هر حال يه برنامه حتي اگه توسط يه نخبه نوشته بشه، اجراش دست آدم هاي ديگه ميافته! از كارمند آموزش و بيمارستان گرفته تا يه استاد علوم پايه و باليني! … همه اينا يه حلقه مي شه گاهي! خود اساتيد مخالف، يا اساتيدي كه درست كار نمي كنند باعث بالا رفتن نارضايتي مي شن… خيلي مسائل هست… تازه دشمني هاي پشت صحنه و حسادت ها و …!!!
دانشجوها هم به تبع نظرات مختلفي دارند بسته به ميزان اطلاعات و روحيه هاشون! ولي خب من از زبون بعضي از همين دانشجوها مي شنوم كه ريفرم رو با همه ي بدبختي ها و سختي هاش به طرح سنتي ترجيح مي دن!
البته اينكه آيا واقعا دانشجوي ريفرمي در نهايت دكتر بهتري مي شه يا نه جاي سواله كه بايد به صورت علمي بهش جواب داده بشه كه هنوز امكانش نيست! يعني بايد شهيد بهشتي با دانشجگاه هاي ديگه تحت شرايط مساوي و علمي مقايسه بشه كه تا الان انجام نشده.. آخه آزمون هاي علوم پايه و پره واقعا معيارهاي درستي براي اين آزمون نيست! آيا توانايي هاي بعضي از بچه هاي شهيد بهشتي در EBM با سه تا سوال تئوري در آزمون علوم پايه سنجيده مي شه و با دانشگاه هاي ديگه مقايسه مي شه؟! بقيه مسائل هم به همين ترتيب…
رفرانس اصلي پاتو در شهيد بهشتي هم رابينزه! رفرانس ها تغييري نكرده. اما ما هم مثل شما، براي يه سري دروس از جمله پاتو گروه جزوه تشكيل مي ديم (يا به قول بچه هاي شيراز گروه نواريون!) و جزوه مي نويسيم… پاتو عملي هم داريم. دوره استاژري رو نمي دونم عملي داره يا نه. ولي ترم 6 در كنار پاتو عمومي، يه واحد عملي مي گذرونيم كه در اون، لام هاي آماده شده رو مي بينيم…
اما دروس ترم 6 : پاتو عمومي (هم تئوري هم عملي) ، فارماكو عمومي كه البته يه گذري به خيلي از بخش هاي كاتزونگ مي زنند!، اخلاق پزشكي، اپيدميولوژي، آمار پزشكي، فيزيك اشعه، EBM 2 و سميولوژي
سميولوژي اولش يه سري كلاس تو دانشگاه توسط اساتيد باليني برگزار مي شه و براي بعضي جلسه ها هم تمرين هايي رو تو skill lab انجام مي ديم. بعد تقريبا 2 روز در هفته مي ريم بيمارستان. اونجا هم در صورت لزوم يه كلاس تئوري برگزار مي كنند و بعد هر گروه هر جلسه با يه استاد باليني هستند و به بخش ها يا درمانگاه مي روند و سميولوژي بر بالين بيمارها براي دانشجوها توضيح داده مي شه و دانشجوها بيماران رو معاينه مي كنند. (البته نه خيلي حرفه اي! ) مثلا ديروز كه ما بخش قلب بوديم، همراه دكتر شريف تو بخش و درمانگاه بيشتر سمع قلب انجام مي داديم؛ ريه همين طور با يه استاد ديگه. بعد از يه سري توضيحات درباره شرح حال گيري و … بيشتر سمع ريه و … انجام مي داديم!… به هر حال اينكه گفتم ممكنه بعضي بخش ها بسته به نوعش تغييراتي بكنه ديگه…
