پاسخ های ارسال شده در انجمن
-
نوشته‌ها
-
سلام،
به نظر من هم با توجه به صحبتای مدیر سایت 5 تومن زیاده، بهتره هر DVD رو 3.5 تومن و هر CD رو 1.5 بفروشین. و البته برای مشتری هایی که محصولات زیادی میخوان تخفیف بذارین.
دو سوال هم داشتم:
اول اینکه میشه یه کاری کرد که محصولات رو با کارت خرید کتاب که دانشگاه داده بخریم؟! اگه سوالم خنده داره، اول خندتون رو بکنین بعد لطفا جوابمو بدین! (محض اطلاع پرسیدم)
دوم اینکه این محصولات چه جوری قراره به دستمون یرسه؟ با پست؟ مقری، دکه ای یا باجه ای برای فروش ندارین؟
سلام به همه دوستان……..
معذرت که مدتی از احوالات سایت دور بودم….
واقعا تاپیک به جا و جالبیه، از دکتر الهام یه خاطر اینکه به فکر بودن و هنوز هم هستن کمال تشکر رو دارم و همتشون در راهیابی به کتابخانه ملی رو صمیمانه ارج مینهم…..
حرفا خیلی جالب بود و تاثیر گذار… از همگی ممنون.
من در مورد یکی از مطالبی که دکتر امین مطرح کردن صحبتی داشتم،
آقای دکتر! شما گفتین که چرا مردم تو این ماه گریه و زاری میکنن، چرا یه این شکل؟اصلا چرا این ماه ماه عزا و ماتمه؟
من با قسمتی از حرف شما موافقم، اینکه خیلی جاها دارن اسلام زدایی میکنن و خیلی از تصمیمات و کارهایی که مسئولین و به طبع اون مردم انجام میدن آگاهانه و ناآگاهانه ما رو به سمت پوچی و سطحی نگری میبره تا جاییکه بعضی اوقات فقط پوسته ای از اسلام دیده میشه…… اینا همه درست
اما چرا سور عمومی دادین؟ چرا فکر میکنین گریه زاری های همه مردم بی معنیه؟ مگه شما تو فکر مردمین که بفهمین الان برای چی دارن گریه میکنن؟!
یکی از دلایلی که شاید خیلی از آدمای حق جو در این ایام گریه میکنن، خودشونه! بله اونا به خاطر خودشون گریه میکنن، حتما میپرسین چرا؟ اما اگه یه کم دقت کنین متوجه میشین که واقعا تو این ایام ما باید به حال خودمون گریه کنیم. همونطور که خودتون گفته بودین خدا نوره، حقیقت نوره، ما هم یه زمانی از وجود خدا یعنی نور بودیم و از اون منشا گرفتیم، ولی با هر گناهی از اصل خودمون دور شدیم، حالا یه نفر تو این ایام برای اینکه دلش به حال آدمای جداشده از نور میسوخته و خدمت به خلق خدا رو هر چند درک نکنن وظیفه و عبادت میدونسته، با خانواده اش (یعنی اینکه من قصد جنگ ندارم) رهسپار سرزمینی میشه که مردمش خودشون دعوتش کردن، هزاران نامه دادن که بیا ما بهت احتیاج داریم، اما وسط راه میزنن زیر حرفشون و میان برای جنگیدن با شخص مدعو!! و ادامه ماجرا…
حالا من فعلا به فرعیات داستان و مطالبی که احتیاج به سند داره کاری ندارم، حرف من اینه: آدم اگه حتی اصل قضیه رو بچسبه (یعنی همون چیزایی که در کل شنیده و باور داره) برای زار زدن به حال خودش کافیه!
یعنی ای انسانی که روح خدا در تو دمیده شده و اکنون دنیا و تجملاتش آنچنان جلوی چشمت رو گرفته که از اصل خودت دور شدی، ببین… ببین که چگونه عاشقی با معشوق عشق بازی میکند….. ببین که چطور تمام جان و بدنش را عاشقانه نثار میکند… نه فقط خودش…. حتی خانواده اش…پسرش، برادرش، خواهرش، یارانش همه و همه با او در این عشق بازی شرکت میکنند…ببین جانهای غرق به خون آنها را…. ببین سرهای بریده شان را….ببین نهایت عشق را…. این یعنی جمال (ما رایت الا الجمال)
اما همه این ها آیاتی برای توست، برای اینکه بفهمی اگر دین نداری لااقل آزاده باش… زیر بار حرف ناحق نرو…..
اما ما کجا هستیم که این حرفا رو بفهمیم؟ کوچکترین نمونه اش تقلب سر امتحانه که متاسفانه خودمم گاهی دچارش میشم! اگه یه بنده خدایی اون درس رو خونده باشه و نمره تو با تقلب مثل اون کامل بشه، این یعنی ناحق یعنی گناه، یعنی دوری از نور! حالا این یه مثال کوچیک بود، خودتون بهتر از من نمونه هاش رو تو اجتماع از ریز تا کلان دیدین…..
آدم وقتی به این چیزا فکر میکنه یا وقتی زندگینامه انبیا و اوصیا رو میخونه، میبینه که در برابر اونها واقعا واقعا هیچه، انگار تو اعماق یه دره تاریک و لجن گرفته گیر کردیم و اونها در بالاترین مراتب فردوس برین در روضه رضوان در کنار معشوقند….
واسه همین عبد بودنشونه که با روحی آرام و مطمئن (راضیة مرضیة) به سوی معبود رفتند، اما خدا میدونه ما تو لحظه مرگمون اون موقع که پرده ها از جلوی چشممون کنار میره چه خواهیم کشید….
حالا اینا گریه نداره؟ امام علی (ع) حق داشته که تو دعای کمیل میگه: “خدایا به من رحم کن… منی که غیر از گریه در برابر خدایی چون تو سلاح دیگری ندارم…” این حرف که از زبان یه معصوم، یه آدم بیگناه گفته شده، پس ما دیگه چی بگیم؟؟!
آدم این سخنا رو بشنوه، واقعه کربلا رو بشنوه، ببینه که چقدر خودش از قافله عقب مونده بعد گریه نکنه؟؟!!
میخوام بگم که محرم ماه تلنگره، هر سال باید تکرار بشه و واقعه کربلا تو گوشمون خونده بشه که به خودمون بیایم، ببینیم کجای کاریم، یه وقت از قافله بیش از پیش عقب نمونیم. چون آدمیزاد فراموشکاره، باید مدام تو گوشش زمزمه کنن تا یادش بمونه، زمزمه های نفس اماره همیشه هست، باید هر سال محرم تکرار بشه که نفس برای مدتی خاموش بشه.
واسه همینه که میگن محرم ماه عزاست، به عقیده من از نگاه عرفانی بله ماه عزای بشر برای خودشه، اما یک عزای محرک! عزایی که ما رو به جنب و جوش بندازه، عزایی که ما رو شارژ کنه که بیشتر عبد فرمانبر خدا بشیم…
ببخشید طولانی شد، قبول دارم خیلی وقت ها مردم به این دید نگاه نمیکنن، وگرنه از فردای محرم دوباره گناه تو جامعه پخش نمیشد، اما به عقیده من نباید سور عمومی داد.
امیدوارم همه این حرف رو سرلوحه زندگیمون کنیم:”کل یوم عاشورا، کل عرض کربلا” و همیشه خودمون رو در محضر خدا ببینیم تا هیچ وقت از قافله عشق عقب نیفتیم…
به نظر شما ما چرا زنده ایم؟
نمیگم چرا بوجود اومدیم (اونو میشه بعدا بحث کرد) ، میگم چرا زنده ایم؟
با هر جوابی به ذهنتون میرسه کمکم کنین.
فکرکنم حدیثی که من نقل قول کردم یه مرحله قبل از اون حدیثی باشه که دکتر امین نقل کرد. اول باید کیفر ندادن رو یاد گرفت بعد توسعه دادن وسعت کرامت…
چه انتظار عجیبی…….. تو بین منتظران هم، عزیز من چه غریبی……..عجیب تر که چه آسان، نبودنت شده عادت……. چه بیخیال نشستیم، نه کوششی نه وفایی…….. فقط نشسته و گفتیم: “خدا کند که بیایی…….”
سلام
حرف های اساتید واقعا جالب بود و من از همشون فیض بردم.
من با نظر دکتر امیر موافقم. به عقیده من خدا روح جهانه و هستی از او ایجاد میشه و…. مابقی حرف هایی که گفته شد.
اما نظر من در مورد اجزای جهان اینه که هر چیزی حتی کوچکترین اجسام تجلی وجود خدا هستند. چرا که با تمام ذراتشون و اتم ها و الکترون ها و….شون و نظم درون اون ذرات دارن خالقشون رو نشون میدن و در عین حال ستایش میکنند! حالا تعبیر این تجلی با عقل ناقص من چیزی جدای از خدا نیست، در واقع جهان تصویری از خدا در آینه است و چنان چه وقتی موجودی در مقابل آینه بایستد تصویرش ناگزیر به وجود خواهد آمد و جدا از او نیست، خدا نیز پس از تجلی در آینه خلقت مخلوقاتش نمود پیدا میکنند.
درک خدا برای ما موجودات کوچک خیلی ثقیله، ولی نباید از انسان بودن خودمون غفلت کنیم و از این جور مباحث بترسیم، چون قابلیت ذهن انسان خیلی فراتر از اونی هست که تا به نظر میاد.
در مورد تاثیر دعا هم با این موافقم که با وجود اینکه قوانینی در جهان هست اما دعای حقیقی میتونه در اون تاثیر بذاره، حتی دعای موجودات دیگه که ما در حالت معمول دعا کردن اونها رو حس نمیکنیم. اگر هم گاهی تاثیر نمیذاره نباید ناامید شیم و بگیم ما برای خدا مهم نیستیم، بلکه اتفاقا این هم برمیگرده به علم لا یتناهی خدا که چون از همه چیز آگاهه و ما رو دوست داره و خیرمون رو میخواد گاهی برآورده نمیشه، اما باز هم تاثیر اون لحظه دعا کردن رو هم در خودمون و هم در اطرافمون و حتی تا بعدها میتونیم ببینیم.
در مورد سرنوشت هم نظراتمون مشابهه.
آفرین به اساتید!
بحث رو ادامه بدین یا اگه مطلب جنجالی دیگه ای به ذهنتون میرسه مطرح کنین!
آرام باش، توکل کن، تفکر کن، سپس آستین ها را بالا بزن، آنگاه دستان خداوند را می بینی که زودتر از تو دست به کار شده اند.
امام علی (ع)
مثلا:
چرا باید یه لحظاتی به خدا فکر کرد؟ اصلا این کار لازمه؟ چه لزومی داره یه پزشک یا مهندس یا …. گاهی به خدا فکر کنه؟ خدا که همه چیز رو برای ما مقدر کرده و سرنوشت ما از قبل نوشته شده، پس چرا باید دعا و مناجات کرد؟ اصلا لازمه؟ به ما چه!! ما که کاره ای نیستیم!
نظرتون چیه؟
آدم از بی بصری بندگی آدم کرد گوهری داشت آن هم نذر قباد و جم کرد
یعنی از خوی غلامی ز سگان پست تر است؟ من ندیدم که سگی پیش سگی سر خم کرد
