پاسخ های ارسال شده در انجمن
-
نوشته‌ها
-
تعبیه لوله نازوتراکئال و یا به قول بیهوشیا، لوله کردن
از مهمترین اقدامات پایه در اورژانس همینه
متاسفانه بعید می دونم تعداد قابل توجهی از دانشجوهای پزشکی تو دروه عمومیشون این کارو انجام بدن.
تعبیه CV line
اینم به نظر من باید هر پزشک عمومی بلد باشه
تو مریض هایی که دسترسی عروقی مقدور نیست و به هر دلیل مریض نیاز به حجم زیاد داره و یا برای اندازه گیری CVP
دیالیز اورژانس رو نمی دونم آیا میشه از طریق CV line انجام داد یا نه
چست تیوب گذاشتن
به نظر من یکی از مهمترین مهارت هایی که یه پزشک عمومی باید بلد باشه تعبیه چست تیوبه، تو دانشگاه ما که چست تیوب رو دست رزیدنت سال یک جراحیم به زور میدن
این پست به مرور زمان تکمیل خواهد شد
یکی از مواردی که انتظار می ره یه پزشک عمومی بدونه، مدیریت ریتنشن ادرای، باید مریضش رو دیده باشسید تا به اهمیتش پی ببرید، اتفاقا تو همچشن مواردی من با امیر موافقم که باید در حد یه متخصص مطلب بلد باشی و بتونی مریض رو راحت کنی. یکی از شایعترین علل ریتنشن مریض های پست آپ اورولوژی هستن که به خاطر لخته دچار احتباس می شن.
من سعی می کنم این پست رو به مرور زمان تکمیل کنم
منم روانپزشکی رو کلا تموم کردم، اینترنیشم تموم شد، الانم اینترن جراحیم، آماده پاسخ به پرسش های دوستانم
آره خوبه
با این موافقم که بحث های عمومی مطرح بشه و علایق و سلایق بچه ها شناسایی بشه
به مرور تاپیک های مورد نظر رو ایجاد می کنیم
در این مورد هم نظرم همونه که تو تاپیک سئولات بالینی گفتم، به نظر من باید انجمن ها و تاپیک ها رو طوری سازماندهی کنیم که هر کسی بر اساس سلیقه و علایق خودش توی تاپیک ها بگرده و لذت ببره، اینکه عناوین تاپیک ها رو خیلی کلی در نظر بگیریم و طولانی باشه خیلی خسته کنندس
نمی دونم تونستم منظورم رو برسونم یا نهلطفا برای موضوعات جدید پیش آمده، تاپیک جدا بزنید. اگرچه عنوان تاپیک اینقدر جامع هست که همه چیز رو در بر می گیره!
یه مشکلی که من تو تاپیک ها دیدم انحراف از موضوع اصلیه، مثل همین کاری که من الان دارم می کنم!
فقط خواستم در پاسخ به امیر عزیز بگم که محدوده اورژانس ها رو اینقدر تنگ نبین، یه زخم پای دیابتی هم اورژانسه و منیج کردن اولیش برا پزشک عمومی لازمه، عفونت های تنفسی اطفال، پنومونی….
من هم پرسش های زیادی درباره ربوبیت خدا دارم.
البته اعتراف می کنم که خودمم موجود جالبی نبوده ام
هیچ وقت نشده چهل روز پشت سر هم آدم باشم.افراد فعال در هر کشکیک شامل آنکال مقیم، رزیدنت سال سه، رزیدنت سال 2 و رزیدنت سال یکه و اینترن، تیم اتاق عملم شامل یه متخصص بیهوشی و تکنسین بیهوشی و اتاق عمل و مسئول اتاق عمل.
معمولا آپاندیسی ها توسط همون رزیدنت سال یک تو اورژانس تشخیص گذاشته می شن و می رن اتاق عمل که اونجا توسط رزیدنت سال دو، تحت نظارت رزیدنت سال سه عمل می شن، البته باید آنکال هم حضور داشته باشه که معمولا تو عمل آپاندیس نیست، معمولا به طور متوسط 5 تا 7 ساعته
مدت زمانی که یه آپاندیسی وارد اورژانس میشه تا عمل شروع میشه، کاملا بستگی به رزیدنت سال سه اون کشیک داره که چی جوری اون کشیک رو اداره می کنهرقابت ها چه طوریه؟ تیمی و انفرادیه؟
حیطه استدلال بالینی برا پارسال بود دیگه، امسال دیگه نیست؟
یعنی اون دوستتون به خاطر رتبه در المپیاد تونست آزمون بده؟
رتبه اول کجا شد؟ تو دانشگاهتون؟
دانشگاه شما هم معدلیه؟
استقبال بچه ها چه طور بوده؟
نظر بچه های شما چیه؟
همشو نمی خواد جواب بدی ها!ولی به نظر من پزشکی اونقدرم که می گید سخت نیست، اشتباه شما اینه که فکر می کنید باید همه چیز رو بلد باشید و مثل یه فوق تخصص تو هر رشته ای صاحب نظر باشید، از طرفی هم انتظار بیجای اساتید از دانشجویان باعث چنین توهمی شده که ما باید همه چیز رو بدونیم، این ایده آلیست بودن ما باعث شده که چون نمی تونیم به خواسته هامون برسیم دپرس بشیم و هی خودمون رو متهم کنیم، انتظار غلط مردم هم به این اضافه شده که انتظار دارن هرکی اسمش شد دکتر همه چیز رو بدونه. به نظر من یه پزشک عمومی باید اورژانس های پزشکی(موضوعاتی که تاخیر در رسیدگی به بیمار موجب مرگ و میر یا ناتوانی و وخیم شدن بیماری میشه) رو بشناسه و بتونه مریض رو خوب ارجاع بده، قرار نیست یه پزشک عمومی تشخیص نت برا مریض ها بزاره، رسیدن به این هدف هم خیلی مشکل نیست و با یه برنامه ریزی خوب قابل دستیابیه، بعد از چندسال طبابت هم تو رشته تخصصی خودتون می تونید صاحب نظر بشید، درسته که به قول ناهید تخصص گرفتن یه کم مبهمه.
برای اولین مورد تجربه شخصی خودم رو بیان می کنم
یه آقای 88ساله با سابقه پیس میکر گذاری و PE که هفته توراکوسنتز شده، با درد شک همراه با استفراغ از صبح امروز به اورژانس مراجعه کرده، در معاینه شکم گارد است و board like، اجازه لمس نمی دهد
درپاراکلینیک: وایت 13هزار که پنج ساعت بعد به 15 رایز می کند
مریض به صورت اورژانس با تشخیص شکم حاد لاپاراتومی می شود
به محض exposeشدن روده ها توسط انسیزیون میدلاین روده ها تیره و سیاهرنگ بوده و بوی بدی از شک متسع می شود.
کل روده کوچک از لیگامان تریتز تا سکوم سیاه بود
با توجه به اینکه نمی شد چیزی از روده را برای بیمار حفظ کرد، شک بدون اقدام اضافی بسته شد
تشخیص: ایسکمی مزانترضمن همدردی با دوستان
براتون بگم که برای بچه های ما در هر سه حیطه کلاس های فشرده گذاشتن، می خواستم ببینم دانشگاهشما چی کار کرده؟
کسی از دانشگاه های شما پارسال رتبه آورده؟
درباره تسهیلات و امتیازات شرکت تو المپیاد کسی خبر داره؟
هر خبر حاشیه ای که فکر می کنید دیگران نمی دونند و به دردشون می خوره رو لطفا بگیدممنون از زحماتت امین جان، سیستم جدید فوق العادس، منو ساعت ها میتونه پشت کامپیوتر بیدار نگه داره، دمت گرم. فقط اگه ممکنه این تاپیک رو انتقال بده سر جای اصلیش، اصلا میشه اینکارو کرد؟ اگه نشه خیلی بده
اورزانس ما تشکیل شده از سه بخش اصلی تشکیل شده یکی خود اورژانس که یه سالن 16 تخته است و دو بخش بعدی، تحت نظر آقایان و خانم هاست که هرکدوم 10 تا تخت داره، مریضی که میاد تو اورژانس رو اول پزشک اسکرین می بینه و اگه لازم باشه می فرسته برا متخصص طب اورژانس، شیفتها 12 ساعتس و از 7 صبح شروع میشه، تو هر شیفت یه متخصص طب اورژانس هست و دو تا رزیدنت. فعلا برا هر دوره 3 تا اینترن می گیرن که صبح ها همه هستن و از ساعت 1 بعدازظهر یه نفر کشیک وا میسه تا 1 شب.
