من مرید توأم مراد تویی              من غلامم چو کیقباد تویی

دل مرید تو و تورا خواهد           کاین در بسته را گشاد تویی

خاک پای توأم ولی امروز          گردم اندر هوا که باد تویی

بی گناهی، کم گناهی نیست در دیوان عشق………….یوسف از دامان پاک خود به زندان رفته است

نشان اهل خدا عاشقیست باخود دار                     که در مشایخ شهر این نشان نمی بینم

ما آزموده ایم درین شهر بخت خویش                      بیرون کشید باید از ازین ورطه رخت خویش

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم                      هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

مکش به خون پرو بالم که من هر آنچه پریدم                            به غیر گوشه ی بامت نشیمنی نگزیدم