آخرین بیت شعر رو آقای دکتر parsa  گفتند :

از آستان پیر مغان سر چرا کشیم                  دولت در آن سرا و گشایش در آن در است

ترسم ای مرگ نیایی تو و من پیر شوم                    آنقدر زنده بمانم که ز جان سیر شوم

فرخی یزدی

راهم مزن به وصف زلال خضر که من                         از جام شاه جرعه کش حوض کوثرم

لسان الغیب

درختی کز جوانی کوژ برخاست                       چو خشک و پیر گردد کی شود راست؟

نظامی

آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت            آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد

لسان الغیب

تا به فراق خو کنم صبر من و قرار کو؟                  وعده ی وصل اگر دهد طاقت انتظار کو؟

در دل هوسی هست دریغا نفسی نیست        ما را نفسی نیست که در دل هوسی نیست