تا تو را حالی نباشد همچو ما          حال ما باشد تو را افسانه ای

رهی جز کعبه و بتخانه میپویم که میبینم                     گروهی بت پرست اینجا و مشتی خود پرست آنجا

ناله پنداشت که در سینه ی ما جا تنگ است            رفت و برگشت سراسیمه که دنیا تنگ است. . .

در این بازار گر سودیست با درویش خرسند است

                                  خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی

حافظ

هر که را دیدم به راز عشق محرم ساختم

                      خویش را در عاشقی رسوای عالم ساختم

آن کس که دلی دارد آراسته معنی

                       گر هر دو جهان باشد در پای یکی ریزد

سعدی

تا دل به تو پیوستم راه همه دربستم

                            جایی که تو بنشینی بس فتنه که برخیزد