- این موضوع خالی است.
-
نوشته‌ها
-
ای باد، حدیث من نهانش میگو سر دل من، به صد زبانش میگو
میگو نه بدانسان که ملالش گیرد میگو سخنی و در میانش میگو
حافظ
ای دل، عبث مخور غم دنیا را فکرت مکن نیامده فردا را
ای که مهجوری عشاق روا می داری بندگان را زبر خویش جدا می داری
تشنه ی بادیه راهم به زلالی دریاب به امیدی که در این ره به خدا می داری
حافظ
خب مشاعره رو خودم ادامه دادم تا این بیت شعرو براتون بذارم، خیلی قشنگه پیشنهاد میکنم حفظش کنید و مرتب با خودتون تکرارش کنید تا هیچ وقت نکته ی مهمشو فراموش نکنید! شاعرش یکی از اساتیدمونه!
تقدیم به شما :
ای دوست ببین چگونه سرگردانیم در چنگ غرور علم خود زندانیم
شاگرد عجول خام در رشته ی طب تشخیص نداده در پی درمانیم!
دکتر فرزان (جراح مغز و اعصاب، هیئت علمی دانشگاه شاهد)
نکته رو گرفتید؟
یعنی اول تشخیص درست بعد تلاش جهت درمان!
درد دل با کس نگفتم چون ندارم محرمی هرکه را محرم شمردم عاقبت رسوا شدم
راز دل با آب گفتم تا نگوید با کسی عاقبت ورد زبان ماهی دریا شدم
- شما برای پاسخ به این موضوع باید وارد شوید.