از من است این غم که بر جان من است…..دیگر این خود کرده را تدبیر نیست

   فروغ فرخزاد

اين نقد بگير و دست از آن نسيه بدار                                     كآواز دهل شنيدن از دور خوش است

خيام

دوست نباشد به حقیقت که او              دوست فراموش کند در بلا

سعدی

چشم اگر پوشیده باشد دل نمی گردد سیاه  …..  بیشتر تریکی این خانه از دام است وبس

صائب تبریزی

ای زلف سر کجت همه چین چین شکن شکن/مویت برای بستن دلها رسن رسن غم دلها رسن رسن

تا با غم عشق تو مرا کار افتاد/بیچاره دلم در غم بسیار افتاد

بسیار فتاده بود اندر غم عشق/اما نه چنین زار که این بار افتاد

ای بخت سرکش تنگش به بر کش/گه جام زر کش گه لعل دلخواه

ما را به رندی افسانه کردند/پیران جاهل شیخان گمراه  (حافظ)