شخصی همه شب بر سر بیمار گریست                 چون روز شد او بمرد و بیمار بزیست!!(سعدی)

همچو صبحم یک نفس باقیست با دیدار تو                چهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع

دیشب به سیل اشک ره خواب میزدم                          نقشی به یاد روی تو بر آب میزدم

تا توانی دلی بدست آور                 دل شکستن هنر نمی باشد

منم که شهره ی شهرم به عشق ورزیدن                    منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

حافظ

نه تکراری نیست

تنها نه ز راز دل من پرده بر افتاد                   تا بود فلک شیوه ی او پرده دری بود

لسان الغیب

از “د” ؟

یه سوال مهم : شما به شیوه ی کدوم شاعر مشاعره میکنید دکتر کسری؟؟!!

بر اساس آداب معمول مشاعره!!باید  یه شعر میگفتید که شروعش با حرف ” د” باشه!!

ممکنه در مورد روشتون بیشتر توضیح بدید؟؟؟؟!!!