[sh126]

عجب

 

[sh126]

ز مرغ صبح ندانم که سوسن آزاد          چه گوش کرد کرد که باده زبان خموش آمد

[sh126]

هر که در راه حقیقت از حقیقت بی نشان شد                   مقتدای عالم آمد پیشوای انس و جان شد

[sh126]

واقعا

[sh126]

نفس برآمد و کام از تو بر نمی آید              فغان که بخت من از خواب در نمی آید

[sh126]

ما درس سحر بر سر میخانه نهادیم                       محصول دعا در ره جانانه نهادیم

[sh126]

مکش به خون پرو بالم که من هر آنچه پریدم                            به غیر گوشه ی بامت نشیمنی نگزیدم

[sh126]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم                      هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

[sh126]

خواهش می کنم.

من فقط تلفظ ها را نوشتم.

[sh126]

ما آزموده ایم درین شهر بخت خویش                      بیرون کشید باید از ازین ورطه رخت خویش

[sh126]

نشان اهل خدا عاشقیست باخود دار                     که در مشایخ شهر این نشان نمی بینم

[نویسنده]

نوشته‌ها