فکر کنم تو فاز مانیای BPD باشه 

این مریضا زیاد از اینا میگن 

سلام به همه ی دوستان!

دکتر امین این صحبتی که کردید عقیده ی خودتونه یا بر اساس حرف اساتید می گید یا جایی خوندید؟

الهام جان می شه رفرانس حرفات رو بگی؟

ببینید دوستان! این بحث شما کلا تو روانپزشکی مطرحه! یعنی اصولا دو دسته روانپزشک هستند. اونهایی که بیشتر بیس مولکولی و بیولوژی رو قبول دارند و بر اساس اون کار می کنند و اونهایی که مشاوره رو هم بیشتر قبول دارند و زیادتر با مریض هاشون حرف می زنند! هر دو هم دلیل های خودشونو دارند! معمولا هر دو نوع استادش هم دیده می شه!

ولی خب حالا نظر شخصی خود من : نمی شه منکر تاثیر آگاهی و روح و روان بر جسم شد. ولی تاثیر مولکول رو هم نمی شه منکر شد. به نظر من، ممکنه بسته به نوع بیماری، میزان تاثیر اینها هم تغییر کنه. البته اصولا در همه شون میشه بیس مولکولی رو مطرح کرد. ولی خب دیدید و شنیدید آدم هایی که با کار کردن روی فکر و ذهن حتی از بزرگ ترین بیماری ها شفا پیدا کردند. ولی احتمالا اونها هم بیس مولکولی خواهند داشت. یه تاثیر متقابل روی هم دارند. ولی تو این دنیا هیچ چیز همین طوری اتفاق نمی افته. حتی می گن معجزه هم با اسباب و عللی پیش می ره که ما کشف نکردیم…

من هم بر اساس تجربه ی بخش روان، فکر می کنم این بیمار با این علائم و خصوصیات کمتر به مشاوره و روان درمانی جواب می ده! این علائم با این شدت، نشون دهنده ی اختلال بزرگه! احتمالا یه کیس مقاوم به درمان!

یه خاطره بگم ادبیاتمون کامل شه؟

این کیس منو یاد یه مریض مانیا که تو اورژانس دیدم انداخت! تو بخش روان ما مجبور بودیم حداقل یه گواهی از رزیدنت داشته باشیم که اورژانس موندیم! اون روز صبح هم من با دوستم اورژانس بودیم! که رزیدنت اورژانس بهم گفت این مریض رو باید خودت شرح حال بگیری!‌ اینم بگم که معمولا ما تو بخش و درمانگاه بیننده بودیم و شرح حال گیری کار رزیدنت ها بود!‌ ( حتی اینترن ها هم تو درمانگاه فقط نگاه می کردند!) منم داشتم کلی تو ذهنم فکر می کردم که خب حالا باید چی بپرسم؟ چی رو یادم نره … از شانس خوب یا بد من! مریض که اومد تو فهمیدم اصلا نیازی به اون همه فکر نبود!‌ چون بدون اینکه ما صدایی از دهنمون در بیاد، خودش شروع می کرد به حرف زدن!‌ حرف می زدا… یه خانم معلم ریاضی بود! بسیار کم خواب شده بود! خود بزرگ بینی هم داشت! فکر می کرد کارشو خیلی خوب انجام داده… یک کیس تیپیک مانیا!

چنین مریضی رو ساعت ها هم به حرف هاش گوش بدی و باهاش حرف بزنی خوب نمی شه! اصلا نمی تونی واسه اش حرف بزنی! آخه بیچاره دست خودش هم نیست! حتی خود این مریض ما هم از این همه بی خوابی خسته شده بود که اومده بود بیمارستان!

یادش بخیر!

حالا شد دکتر الهام!

تقریبن در همه اختلالات روانپزشکی نیاز به دارو درمانی و سایر درمانهای فیزیکی مثل ECT و…. میباشد.

این جمله بهیچ عنوان نقش مثبت رواندرمانی را در کنترل اختلالات روان زیر سوال نبرده و نخواهد برد. البته برخی بیماریهای روان بذاته پاسخ خوبی به رواندرمانی نمیدهند و بالعکس.

مثلن در مورد اختلالات شخصیت دارو چندان مفید نیست و صرفا در کنار رواندرمانی بعنوان درمان کمکی و کنترلی استفاده میشود ولی مثلن در اختلالات سایکوتیک(اسکیزو-دوقطبی و…) دارو حرف اول را میزند.

تو فاز حاد هیچکدام از اختلالات رواندرمانی جواب نداده است بلکه دارو و روشهای فیزیکی لازم است.

خب پس بحث سر چیه؟!

اینجوری که شما در مقابل حرفای من موضع گرفته بودید فکر کردم جز گروه اول تو دسته بندی دکتر مهرناز هستید، من که از اول اولشم دارم همینا رو میگم منتها به انواع و اقسام زبانهای رایج!!!

شما انگار کتاب چاپ شده اشعارش دستته خانم دکتر، آره؟

عجب بحثی شد! احسنت بر اطبای گرامی که چنین سخت کوشانه تو تاپیک حضور دارند.

من نظرم به دکتر الهام نزدیکه یعنی میگم ما روحی داریم که خیلی خیلی خیلی از جسم قدرتمندتره! توی یکی از تاپیکها نوشته بودم که یک محقق میگفت نیروی ذهن و روح 10 به توان 63 برابر جسمه! فاصله رو میبینید ! ممکنه بگیم چرته ولی تاریخ قدرتهایی این چنین رو نشون داده! بگذریم، من بیس دارویی رو زیر سوال نمیبرم اما معتقدم توانایی روح ما بسیار بالاست و شاید بشه خیلی از مشکلات روانی رو حل کرد! نوروترنسمیتر جای خودش اما ذهن برتر نحوه استفاده از این نوروترنسمیتر رو کنترل میکنه! کم لطفی هایی که تا حالا به این بیمار شده شاید مشکلاتشو بیشت رکرده، واقعا نمیدونیم که روانپزشکاش از چه روش هایی استفاده کردن ولی به شدت من به علم هیپنوتیزم و NLP معتقدم و فکر میکنم باید بشه با اونها کاری واسه بیمار کرد! نشستن و حرف زدن بعضی روانشناسا و روانپزشکا به درد عمشون میخوره که هیچ کاری نمیکنن و فقط به مشکلات و خاطره های بد بیمار دامن میزنن و اسمشو میذارن روانکاوی!!! در ضمن کتابای ما که قرآن نیست هرچی توشه درست باشه! احتمال اشتباه بسیار بالاست!

یه بنده خدایی بود که پیش روانپزشک رفته بود و گفته بودن نمیدونم چه سندرم و نمیدونم چ چی داری! یه اسم قلنبه و سلمبه! بیچاره پسره بهم میگفت دکتر فکر میکنی بتونی کمکم کنی بهتر بشم؟! حالش داغون بود، نمیدونم شاید اگه شما دوستان بودید میگفتید یه چند تا قطب و مدار کج و ماوج داره! اما واسه خودم باور کردنی نبود که تو یه ساعت NLP همه چی تموم شد و الان مثل آدم زندگی میکنه! این کارو مستقیما خودم انجام دادم و چیزی نیست که بگیم طرف داره خالی میبنده، شاید بگید یعنی دکترا تشخیص ندادن چشه! مشگم چرا 4 تا دارو مزخرف تو پاکت کردن واسش و یه بیماری روش گذاشتن و خداحافظ!!! نمیگم بیماری و اینا نیست اما میگم همشم درست نیست وداروها همشون تاثیر ندارن!!!

ای روح بزرگ بگذار قبل از اینکه کسی را قضاوت کنم با کفش های او گام بردارم..