دو صد درود!

خیلی ممنون از دکتر شریفی که پی در پی!! ما رو شرمنده میکنن….

داستان فیلادلفیا به اونجا رسید که آزمایش تسلا، یه چیز خطرناک بوجود آورد: . . . . یه تونل زمان-مکان!

"دانکن" و "بلیک" تنها بازمانده های آزمایش تسلا بودن. . .  علت فنا نشدنشون این بود که موقع انجام پروژه از میدان انرژی خارج شدن ودر سال 1983 موندن و این در حالی بود که خود کشتی و بقیه خدمه به سال 1943 برگشتن و به سرنوشتی وحشتناک و تا حدی غیر قابل توجیه دچار شدن.

دانکن و بلیک در مصاحبه هایی که انجام دادن، ادعا کردن که این اولین بار نبوده که تونل زمان ایجاد میشده (و این ادعا به هیچ وجه دور از ذهن نیست ؛ در طول عمر با عزت کائنات!! میدان های انرژی زیادی، خواسته یا ناخواسته ایجاد شده که میشه اونا رو به صورت یه network در نظر گرفت. . . و هر میدان جدیدی که به حد کافی قوی باشه به صورت یک ورودی یا خروجی به این شبکه متصل میشه) . با شروع سفر مکان زمان ، این دو نفر(و بقیه افراد کشتی) از قید و بند زمان و مکان آزاد شدن و طبق ادعای خودشون در مکان های مختلف و غیر متعارفی مثل مریخ، و همچنین به زمانهای دیگه مثلا سال 6535 میلادی ( حول و حوش 5900 هجری شمسی) تداعی کردن.(لفظ "رفتن" اینجا دیگه معنی نمیده) . . . . البته طبق اطلاعاتی که اخیرا دستگیرم شده، صحت این ادعا ها خیلی ضعیفه، ولی با این حال نمیشه صد در صد اطمینان داشت.  متاسفانه یا خوشبختانه ، تونل فیلادلفیا-مونتاک هنوز فعاله و باعث فجایعی شده و میشه که زندگی مردم عادی بندر فیلادلفیا رو هم تحت تاثیر قرار داده. مثلا جسد گونه های جانوری جدید و اعجاب انگیز ( و شاید رعب آور) توی سواحل این منطقه مشاهده میشه……………

خیلی خلاصه کردم مطلبو. در چارت بعدی بحث سفر در زمان و دنیای موازی رو ادامه میدیم، مگر اینکه خلافش ثابت بشه!! یعنی مگر اینکه کسی سوالی از پروژه فیلادلفیا داشته باشه

در پناه خودش

درود بی پایان بر شما!

امروز میخوام وارد یه بحث به ظاهر تکراری بشم! در واقع میخوام بحثی رو شروع کنم که با بعد چهارم شروع میشه و کم کم مفهوم سفر در زمان و دنیای موازی رو القا میکنه. البته میدونم که این مباحث رو خیلی کش دادم، ولی اولا دلم نیومد که مطلب رو کامل نگم، دوما اینکه این مطالب خیلی مهم هستن. حرفم رو با کمی یادآوری شروع میکنم:

گفته بودیم که اگه زمان رو حذف کنیم، مکان هم خود به خود حذف میشه و ما به "حضور همه واقعیات در همه اعصار از ازل تا ابد" در یه وجود مطلق می رسیم. مترتینگ یه جمله داره، میگه: "روزی که ما بعد چهارم رو به صورت بالفعل درک کنیم، فوق انسان خواهیم بود"

اگه یادتون باشه گفته بودم که موجودات یک جهان وقتی با ابعاد بالاتر مواجه میشن، ناخودآگاه اونا رو به مفاهیمی که میشناسن تجزیه میکنن. فرض کن توی یه جهان دو بعدی، دایره به معنای خورشید باشه، مربع موجودات و مستطیل اشیائ اون جهان باشه. . . .  حالا فکر کن یه شئ سه بعدی، . . . مثلا یه مخروط ، از سمت باریکش، وارد جهان دو بعدی بشه. موجودات جهان دو بعدی (یعنی مربع ها) مقطع بوجود اومده رو به صورت دایره. . . یعنی خورشید ، میبینن. اگه این مخروط به حرکت خودش به سمت جهان دو بعدی ادامه بده، این دایره بزرگتر میشه . . . پس چیزی که این موجودات میبینن، اینه که یه خورشید ظاهر میشه و شروع به بزرگ شدن میکنه. ازاونجایی که اشیای سه بعدی دارای همه ی خصوصیات شئ دو بعدی هست – و البته خصوصیاتی به مراتب خ ف ن تر هم داره ، پس برخورد یه شئ سه بعدی میتونه توی جهان پست تر، به هر چیزی که توی اون جهان وجود داره تعبیر بشه. دقت کنید: هر چیزی که وجود داره. . . یعنی نه تنها اجسام و موجودات، بلکه تمام پدیده ها، احساسات و وقایع رو هم شامل میشه. یه مثال باحال تر بزنم : فرض کن یه انسان ( که سه بعدیه!!!) انگشتاشو توی یه سطح فرو کنه؛ توی جهان دو بعدی پنج دایره پدیدار میشن که در باور دو بعدی ها هیچ ارتباطی (ظاهرا) با هم ندارن. ولی در واقع از یه وجود واحد نشات گرفتن ( اینجا آدم یاد داستان معروف مو لوی و آدمایی که توی تاریکی به بدن فیل دست میکشیدن میافته!!)

حالا از یه زاویه دیگه بررسی میکنیم: وقتی یه استوانه وارد جهان دو بعدی میشه و دایره رو پدید میاره، در واقع تعداد بسیار زیادی از همون موجود (دایره) در بطن استوانه موجود بوده . . . چرا؟. . . چون اگه بپذیریم که یه وجود با ابعاد بالاتر، دارای همه ی خصوصیات و پدیده های جهان پست تر هست، پس این میتونه شامل تمام حالات و احوالات موجودات اون جهان(فرضا دو بعدی) باشه. توی حالت واقعی، یعنی جهانی که ما آدما توش زندگی میکنیم، اون موجود برتر (چهار یا چند بعدی) ، خودش هیچ محدوده ای نداره. پس دارای همه ی امکانات و احوالات موجود و قابل تصور هست. ولی این حالات بالقوه هستن و فقط وقتی که نور شعور به اونا میتابه ( با توجه به اینکه این شعور فقط میتونه سه بعد از اونو روشن کنه،) یکی از حالت ها بالفعل میشه. پس شعور قاعدتا باید این وجود چهار بعدی رو بررسی، یا به قول هاوکینگ "جاروب" کنه تا تصور گذر زمان برای ما بوجود بیاد . . . و سرعت حرکتش هم برای ما مشخصه. . . سرعت حرکتش رو نور تعیین میکنه. یعنی " زمان گذر از یه وضعیت به وضعیت دیگه، به اندازه ای هست که فوتون از عرض کوچکترین ذره ی شناخته شده در طبیعت عبور میکنه!!!! " . . . . برای روشن شدن قضیه، باید بگم که این، دقیقا مثل نمایش فیلم های انیمیشن هست. اینجا هم یه رشته فیلم داریم که روی سرتاسر اون تصاویر ثابت و بی جان ترسیم شده . وقتی نور به تک تک فریم ها میتابه، اونچه که روی پرده میبینیم ، منظره موجودات جاندار در بستر زمان خواهد بود. . . .

…………بوی دنیای موازی میاد………….

استاد مسئلتن!

اگر یک نفر برود در گذشته، آیا میتونه چیزی رو تغییر بده؟ چون چیزی است که اتفاق افتاده و در یک زمان و مکان به خصوصی رخ داده، و بعداز اون یک سلسله تغییراتی در جهان اتفاق افتاده. چه طور میشه یک نفر بره به گذشته و بتونه این فرایند ها رو تغییر بده؟ بر فرض که بتونه تغییر بده، اون وقت چه اتفاقی در زمان حال خواهد افتاد؟ آیا وقتی اون یارو در گذشته یک چیزی رو تغییر داده و یک سری اتفاقات هم به دنبال اون تغییر کردن تا برسن به زمان حال، آیا در زمان حال، کسی متوجه این تغییرات میشه؟ یا همه این تغییرات رو باور دارن؟ اگه کسی متوجه نشه، پس همین الان هم هیچ تضمینی وجود نداره که گذشته ی ما تغییر پیدا کرده و ما نفهمیدیم و فکی میکنیم همینه که بوده و هست! هان؟!

اگر یک همچین چیزی در مورد آینده هم قابل تعمیم باشه، اون وقت این دنیا و تشکیلاتش میشه یه چیزی شبیه فیلم ماتریکس. یعنی ما همه برنامه ریزی شده هستیم و حالا هر کسی که بتونه، میتونه بره و این برنامه رو تغییر بده. یه چیزی مثل نفوذ و هک و کرک توی کامپیوتر.

یا ممکنه یه چیزی بشه شبیه فیلم اینسپشن. یعنی ما توی رویای یک نفریم.

بذارید من هم به قولی حالا نظریه که نمیشه گفت، ولی یه وجهی روکه در نظر دارم بگم: من به شما میگم همین الان سه تا شهر بزرگ رو تصور کنید. این شهر ها با هم ارتباط دارند. خطوط هوایی، زمینی، دریای… خب… گفتم شهر، این شهر ساختومن داره، اداره داره، طبیعت و جاده داره، انسان ها زندگی میکنن، هر انسانی برای خودش داستان زندگی ای داره، اونها با هم ارتباط دارند، ازدواج میکنند، هر کسی زندگی خصوصی ای داره و …. میبینید؟ هر چی جزئیات بیشتر باشه، تصورکردنشون سخت تر میشه. اما شما تا یه جایی اون رو در تصورتون ساختید. پس شما یک چیزی در تصورتون خلق کردید. شما یک خرگوش رو خلق کنید. از کجا میتونید بگیداون خرگوش متوجه شده شما خلقش کردید یا متوجه نشده؟ تکلیف اون خرگوش چی میشه؟ آیا شما میتونید دیگه فراموشش کنید؟ هرگز! پس شما یک چیزی رو خلق کرده اید که تا وقتی شما وجود دارید اون هم وجود داره. حالا اگه شما جاودانه باشید، پس اون خرگوش و هر چیزی رو که تصورکدید جاودانه خواهند شد.

ما به خاطر ضعف قدرت تخیل، نمیتونیم اون شهر ها رو و انسان ها رو و …و… با تمام جزئیات بسازیم و اداره کنیم. ولی خدا چی؟ اگر اون قادر مطلق هست، پس اون میتونه چنین تصوراتی رو بسازه و اداره بکنه. و ما بنابراین میتونیم تصورات یک وجود قدرتمند باشیم. یعنی برنامه ریزی شده باشیم. ولی جاودانه هستیم، چون اونی که ما رو خلق کرده جاودانه است و ما جزئی از همونیم.

حالا فکر کنیم سفر به آینده و گذشته امکان پذیر باشه. طبق پاراگراف بالا، یک نفر میتونه بره در این تصورات بچرخه واسه خودش؟ نمیدونم! اگه این ها تصورات باشند، یک نفر میتونه بره به گذشته ی این تصورات. اما در مورد آینده، وقتی هنوز چیزی در مورد آینده خلق نشده، چطور ممکنه بره و اونجا وجود داشته باشه؟! یا اصلا اگر تصورات هم نباشیم، باز رفتن به جایی که هنوز وجود نداره غیر ممکن نیست؟

این تفکر که میگه میشه یه حفره توی زمان درست کرد که گذشته روبه حال وصل کرد، و اینکه اجساد حیوانات عجیب و غریب پیدا شده توی حوالی فیلادلفیا، این میخواد بگه یعنی اصلا گذشته و حال و آینده ای وجود نداره. درسته؟ میخواد بگه هر چیزی که اتفاق می افته در صول زمان نیست، بلکه در عرض زمان هست. یعنی دنیا یا دنیاهای موازی. آره؟ یعنی ما میتونیم به جای حرکت در طول، در عرض بریم و یکی از این مثلا جانورها رو برداریم ببریم در یک عرض دیگه. یا حالا هر چی. اما اینکه بتونیم در این عرض به سمت (به اصطلاح) آینده حرکت کنیم ، این به نظرم جور در نمیاد. چون هنوز اون قسمت از این دنیای موازی توسط خدا خلق نشده که ما بتونیم بریم توش. اگه اینا میگن میشه رفت، خب این طوری فلسفه ی خلقت انسان که توسط قرآن و اینا گفته شده میره زیر سوال! اون وقت ما دیگه یه برنامه ی از پیش تعیین شده خواهیم بود که به طور فیکس تولید شدیم و همه ی حالاتمون معلومه چیه و همه ی (به اصطلاح) گذشته و آینده ی ما معلومه و ما میتونیم توش حرکت کنیم. خب این میشه جبر. در صورتی که ما اختیار داریم. (==> اینجا نظریه ی خودم رو نقض میکنم). ما عشق داریم، احساس داریم، نمیتونیم جزئی از تصورات کسی باشیم. البته ماتریکس میاد این رو هم حل میکنه و میگه هر احساسی که ما داریم هم برنامه ریزی شده است و اگر اون برنامه رو پاک کنن ما دیگه اون احساس رو نخواهیم داشت. (چنانچه ما نمیتونیم یک سری چیز ها رو حس کنیم ولی وجود دارند. چون برنامش واسه ما ساخته نشده! )

با این حساب، تا اینجا طرف میتونه مثلا الان در مریخ باشه در خونه اش هم باشه. (حرکت د عرض) اما نمیتونه در حتی یک ثانیه بعدش باشه. چون هنوز خلق نشده. اینکه یکی از نام های خداوند رب هست یعنی همین. رب یعنی پرورش دهنده. پرورش دهنده یعنی یک چیزی رو به طور پیوسته تولیدش کنی. خدا خلق میکنه و پرورش میده. یعنی ما هر لحظه داریم ساخته میشیم. یعنی این دنیای موازی ما هر لحظه داره بزرگ و بزرگتر میشه. بنابراین اگر کسی قدرت این رو پیدا کنه، میتونه در عرض این دنیا حرکت کنه، اما فقط تا حدی که ساخته شده. نه بیشتر!

اوف… مغزم درد گرفته…

درود بی کران!

خیلی باحال بود چیزایی که گفتی! مسائلی رو به چالش کشیدی که به جرئت میتونم بگم عمیق ترین مطالب این تاپیک بوده تا حالا! اول چند تا نکته بگم، بعد میریم سراغ مشکل اصلی (از صنعت ایجاز استفاده میکنم که مختصر و مفید بشه!!!)……..

1- بیشتر شبیه ماتریکسه تا اینسپشن……… ولی اگه بخوایم رو راست باشیم با خودمون، قضیه خیلی پیچیده تر از قوانین پیش پا افتاده ای هست که توی ماتریکس میبینیم (سریال لاست بیشتر تونسته به واقعیت امر نزدیک بشه…….. پیشنهاد میکنم آب دستتونه بزارین زمین برین لاست رو ببینین!)

2- تصورات ذهنی کس دیگه؟ به هیچ وجه!….. "تصورات ذهنی خود" . . . . (سعی کن افتراق بدی این دوتا رو از هم )

3-  درست گفتی! هیچ گذشته، حال و آینده ای وجود نداره. اینها فقط و فقط قرارداد های ذهنی ما هستند جهت سهولت در امر افتراق!

4- این طور که من فهمیدم، مشکل اصلی شما اینه که " وقتی هنوز آینده ای خلق نشده، چطور ممکنه کسی بره اونجا و شروع کنه به دخل و تصرف در محیط" . . . اینجا باید تاکید کنم که: زمان و گذرش، فریب ذهنی ما هستن، و ماشین زمان، دور زدن این فریب ذهنی هست، بذار یه جور دیگه بگم: اگه مطالب قبلی این تاپیک رو خونده باشی، یه جا گفته بودم که دنیای دو بعدی(سطح)، خودش به صورت تمام و کمال، داره در جهت بعد سوم (ارتفاع)، حرکت میکنه( برای درک بهتر، یه صفحه کاغذ رو در نظر بگیرین که افقی گرفتیمش تو دستمون و میبریمش بالا) . . . همین طور گفتم موجودات دو بعدی، این حرکت رو به صورت زمان درک میکنن. برای این صفحه ی کاغذ که مثال زدم ارتفاعات بالاتر به منزله ی آینده و ارتفاعات پایین به منزله ی گذشته هست. . . ما میدونیم که سطوح بالاتر وجود دارن، حتی اگه این کاغذ ما هنوز بهش نرسیده باشه . . . البته من و شما حق داریم راجع به آینده اینطور فکر کنیم چون گذشته و آینده ی ما فقط برای موجودات 4 بعدی ( و بیشتر) ملموس و محسوس هست و برای خود ما بیشتر شبیه یه رویاست

5- فلسفه خلقت اولین انسان همینجوریش زیر سوال هست، راضی به زحمت دنیای موازی نیستیم!!!

فرض کن یه سکه رو پرت کنی هوا! اگه یه ساعت بعد، همون سکه رو تو همون مکان با همون شرایط پرت کنی، وضعیت جدیدی خلق کردی. حتی اگه سکه دقیقا با همون حالت قبل بچرخه و به همون مکان سقوط کنه، باز هم همه چیز تغییر کرده! اصلا جهان توی این یه ساعت عوض شده. سکه، همون سکه هست، ولی حتی وضعیت قرارگیری مولکول هاش تغییر کرده. . . وقتی به زمان گذشته میری، درسته که به همون وضعیتی میری که قبلا اتفاق افتاده، ولی این همون وضعیت نیست! . . . بذارین یه مثال عملی بزنم: تو میری به پنج سال قبل، به جایی که خودت حضور داری و مثلا میخوای از خیابون رد بشی. برای راحتی، به خود فعلی ات ( که به زمان گذشته سفر کرده) میگیم "من1" و به خود قبلی ات میگیم "من2" . . . . "من2" با کمال تعجب یکی رو میبینه که کاملا شبیه به خودشه! و البته واقعی هست(نه تصور!). . . "من2" میاد پیش شما و با شما صحبت میکنه. شما براش از آینده میگی. یا مثلا راجع به ماشین زمان و سفر خودت باهاش صحبت میکنی. با هم دوست میشید و مدتی رو با هم سپری میکنین! همه این وقایع رخ میده ولی نه در گذشته ی شما، بلکه در گذشته ای که همونجا و همون لحظه خلق شده!! نور شعور شما این گذشته رو خلق کرده که کاملا شبیه همونه که قبلا تو همون زمان رخ داده و نه دقیقا همون!!! در واقع درست از لحظه ای که شما در اون گذشته ظاهر میشید، این گذشته مسیر خودش رو عوض میکنه و با حفظ تمام شرایط قبلی ( که در ذهن کل ثبت شده، نه در ذهن جز . . . ذهن کل و ذهن جز رو بعدا توضیح میدم) ، عنصر "من1" رو هم به بقیه عناصر اضافه میکنه. باید توجه داشت که این گذشته نمیتونه روی آینده ای که تو از اون اومدی تاثیر بذاره. حضور تو در اونجا میتونه همه چیزو به هم بریزه، . . . همه راجع به تو حرف میزنن، معلومات تو همه رو کف بر میکنه! ( و البته اون موقع تو خودت بزرگترین شگفتی هستی!!) ممکنه هرج و مرج پیش بیاد، ممکنه تو "من2" رو نابود کنی. اصلا ممکنه بشریت به خاطر عواقب غیر قابل پیش بینی از صفحه روزگار محو بشه!!! . . . ولی همه اینا مربوط به وقتیه که به زمان حاضر مربوط نمیشه. وقتی دوبارهبه زمان حاضر برگردی، همه چیز سر جای خودشه، خودمونی تر بخوایم بگیم، آب از آب تکون نخورده،چون هیچ کس نمیتونه گذشته ای رو که به زمان حاضر مربوط میشه تغییر بده. چیزی که شما تغییر میدید، یه برداشت تازه از هستی ست که توسط ذهن شما ایجاد شده . . . یه کپی برابر اصل از اندوخته های ذهن کل

خوب. . . حالا تکلیف کسایی که از آینده به حال سفر میکنن چیه؟ چرا ما اونارو نمی بینیم؟ . . . نور شعور فقط به حال (و تا جایی که ذهن فردی اجازه میده) میتابه. اونا هنوز بالفعل نیستن. با کلام مادی . . . اونا هنوز وجود ندارن

من از کجا بدونم که الان واقعی ام یا اینکه در اثر سفر یه نفر دیگه تو زمان بوجود اومده م؟؟؟ . . . در ظاهر هیچ راهی برای تمایز بین این دو تا وجود نداره. ولی در اصل "من1" با "من2" فرق داره.  "من1" دارای عنصری به نام اراده هست و میتونه از بین بی نهایت راه ممکن، یکی رو انتخاب کنه. هر چند که اون هم تا یه حدی تو قید و بند باید ها هست. با ین حال میتونه انتخاب کنه. ولی " من2" نه. . . . چون داره راهی رو میره که قبلا توسط ذهن کل "من1" آسفالت شده! . . . "من1" از خود و منیت خودش آگاهی داره. ولی "من2" هیچ آگاهی از خودش نداره . . . ((فقط یه نسخه از تو دارای آگاهی از خود است که تو هستی!!!!!))

آقا فوق العاده قشنگ شده، کفم بریده، جمال جان خیلی سخته هنوز باور حرفای شما واسم البته میدونم علمی میگی ها اما هنوزم هضم نشده فقط نفخ کردم!!!! حرفهای امین به نظر ملموس تر میاد! باید بریم یکم بشینیم فکر کنیم تا به نتیجه تپل برسیم!

دست بانی این بحث درد نکنه، همیشه دوست داشتن یه همچین بحثی داشته باشیم تا کلی از سوالتم حل بشه…

امین جان خیلی حرفات به عقل درست تر میاد، خوشم میاد رفتی تا حد فلسفه اسلامی!!! منتظریم این دکتر جمال بیان بگن بالاخره تکلیف این موضوع جالب چیه!!!

درود بر دوستداران علم!

خیلی ممنون از دوستانی که بحث رو پیگیری میکنن! سپاس ویژه از امین خان که گیر سه پیچ داده! و البته جای تحسین داره!!

دو تا چارت اخیرت یه جورایی به دلم نشست، چون دیدم که یه جورایی! روی اکثر مباحث با هم اتفاق نظر داریم، ولی جا داره چند تا نکته رو مطرح کنم. از اینجا به بعد لازم میدونم که . . . البته باید ببخشین . . . که نظرات شخصی خودم رو که حاصل سالها تفکر و مطالعه این حقیر هست رو بیشتر از پیش وارد بحث کنم:

1- ما باید تکلیف خودمون رو با خودمون مشخص کنیم . . . با چه متودی میخوایم پیش بریم؟ چه چیزی از این مطالب انتظار داریم؟ به عقل تجربی تکیه میکنیم یا به عقل شهودی؟ جنبه تئوریک مد نظر ماست یا بخش عملکردی و کاربردی قضیه؟ یه جور عدم تطابق بین این موارد هست، که عامل اصلی اختلاف نظر جزئی ماست. . . مثل تناقض های جزئی بین علم و دین که پشت نقاب " عقل و دین کاملا سازگار هستند" مونده و نادیده گرفته شده. . . ( این یه تیکه حرف دلم بود . . . خواهش میکنم بحث متافیزیک و . . . رو پیش نکشید . . . اصلا نادیده بگیرین حرفمو!!)

2- از این جمله که گفتی "بی نهایت من وجود خواهد داشت" خیلی خوشم اومد. یک زاویه دید متفاوت که به ندرت پیدا میشه. ولی ترجیح میدم که فعلا هیچ توضیحی ندم!! ولی یه پیشنهاد دارم. یه فیلم هست به اسم prestige که توصیه میکنم حتما ببینین،در واقع مصداق واقعی این جمله هست.(در واقع این فیلم وهمچنین فیلم time mashine به دید آدم جهت میده، و مطالب جالبی رو به نمایش میزاره، مثلا نشون میده که یک ماشین زمان کامل و بی عیب و نقص،(اگه وجود داشته باشه یا ساخته بشه) از حفره ی محاطی استفاده میکنه . . . یعنی انرژی متراکم شده خود دستگاه رو هم در بر میگیره)

3- صد البته که روح ما حرکت میکنه ، و این هیچ منافاتی با چیزایی که من تا به حال گفتم نداره!! با کنار هم قرار دادن مطالب قبلی و یه حساب دو دو تا چهارتا، میشه نتیجه گیری کرد که "من1 " روح رو ( که 4 بعدیه) ، به مفاهیمی که به اقتضای دنیای سه بعدی خودش میشناسه، تجزیه میکنه ( به یک کالبد جسمانی ) . . . به خاطر همین احضار ارواح ( که این روزا زیاد میشنویم!!) اگه به صورت illusion یا illumination باشه هیچ اعتباری نداره و فقط وقتی کسی میتونه ادعای احضار روح واقعی ( تاکید میکنم، احضار روح واقعی) بکنه که بتونه تضمین کنه که روح مورد نظر!! به شکل یه فردی مثل من و شما ظاهر بشه!! ( آه خدای من . . . یه تاپیک جن و روح هم واجب شد!!)

3/5- شدیدا توصیه میشه برین prestige و time mashine رو ببینین!!! ( امین جون اگه خواستی این فیلما رو واست ردیف میکنم)

4- من خودم شخصا با حرفت موافقم که میگی " دیگه دو تا جسم وجود نداره و فقط همون جسمه که موقعیت رو تغییر داده" فیلم ماشین زمان این مساله رو به وضوح هر چه بیشتر روشن میکنه !!

5- در مورد اینکه میگی "ممکنه تصور کنه رفته به آینده در صورتی که این همون حالیه که ازش اومده" … … … به هیچ وجه!! . . . زمان و مکان مثل موم توی دستشه. . . چطور ممکنه صرفا تصور کنه یا گول بخوره. . . من و تو توی قید و بند تصوراتیم ، ولی اون چیزی جز حقیقت ناب رو نمیبینه ( چه لفظ قلم شد!!!)

6- با این کاغذه خیلی مشکل داری . . . این حلقه فیلمی که ازش صحبت شد، در حین ساخته شدن نابود نمیشه!! اصلا ساخته نمیشه تا نابود شه ، ولی توی دستگاهی قرار گرفته که مجبورش میکنه از اول تا آخر فیلم با سرعت ثابت حرکت کنه و اجازه دخل و تصرف یا عقب و جلو کردن فیلم رو به هیچ کس نمیده . ما توانایی دست پیدا کردن به قسمت های قبلی ( که قبلا پخش شده) رو نداریم ، و برای دستیابی به قسمت های بعدی هم چاره ای نداریم جز اینکه صبر کنیم تا با سرعت ثابت به اونا برسیم . پس راحت تریم که این طور تصور کنیم که ( فرافکنی و انکار… هیلگارد فصل چهاردهم!!!) قسمت هایی که از اونا عبور کردیم نابود شده و قسمت هایی که به اونا نرسیدیم هنوز ساخته نشده، ولی متاسفانه باید بگم این تصورات که ما آدما از سر ناچاری و کمبود ادراک به اونا رو آوردیم، حقیقت رو عوض نمیکنن!!!

7- گفتی "هیچ دنیای موازی وجود نداره" . . . بهت حق میدم که این طور فکر کنی، چون دنیای موازی به همین راحتی بالفعل نمیشه (بزار یه مثال بزنم . . . مثل اینه که بگیم. . . . مثلا بگیم فضای صفاقی وجود نداره . . . این حرف برگرفته از این حقیقته که این فضا بالفعل نیست و در شرایط عادی حرف زدن از این فضا مسخره به نظر میاد. ولی ما این حقیقت رو میدونیم که تحت شرایطی عملا شاهد این فضا هستیم . . . . خیلی مثال مناسبی نبود ، ولی امیدوارم منظورم رو رسونده باشم…)

8- تو گفتی" ما هیچی نیستیم جز همین چیزی که الان هستیم" . . . من گفتم" فقط یه نسخه از تو دارای آگاهی از خود است ، که تو هستی" . . . .

9- ارادت داریم خدمت ملا صدرا . . . قضیه سکه که گفتم دقیقا مصداق حرکت جوهری بود . . . البته خود ملاصدرا ترجیح میده با سیب مثال بزنه، ولی سکه ابتکار خودم بود!!

10- در مورد اینکه گفتی" بالاخره واقعا میشه با سفر به گذشته چیزی رو تغییر داد یا نه"  ، متاسفانه در کمال تاثر و اندوه باید بگم که . . . . . . برین فیلم ماشین زمان رو ببینین!!!!

راستی ، اون آیه رو که خوندم به این فکر افتادم که یه تاپیک با موضوع قانون جاذبه (law of attraction)  شروع کنیم . چطوره به نظر شما؟

به به ، عجب بحثی راه انداختید، واقعا لذت میبرم، منم با این نوشته ها و یکم از گذشته یه مطلبی رو عرض کنم ، میخوام شمام نظرتون رو دربارش بگید البته این الان با جمیع مطالب به ذهن من رسید شاید از قبل کسی اینارو گفته باشه  اما من خبر نداشتم پس اگه تکراری بود یه وقت به من خرده نگیرید!

جهان بر پایه انرژی و ویژگیهای ریز ذره ای بنا شده، ما م جسممون هم یه انرژی داریم همین طور هرچه در این جهان هست یه انرژی ، طول موج و فرکانس و ازین حرفا، و شاید یک سری ویژگیهایی که ما نمیدونیم، بر اساس دنیاهای موازی و مطالبی از این دست به نظرم میرسه چنین میتونیم توجیه کنیم این دنیا رو، یه پایه انرژی یا پلت فرمی در جهان وجود داره و همه چیز از ذراتی تشکیل شدند که اوناها هم ویژگیهایی دارند، حال هر جیز یک پایه انرژی یا ویژگیهایی داره . آیا میشه چنین گفت که زمانی و مطلبی به نام گذشته و آینده نیست؟ درسته؟ آیا میشه این مطلب رو چنین توصیف کرد که الان که من اینجا هستم کلی من و شاید بتونم ویژگیهای من در هر لحظه ایجاد میشه که از بین نمیره یعنی الان هزاران من در واحد زمان و یعنی الان وجود داره که تعدادی از اونها مربوط به چیزی به نام گذشته هستند و تعدادی دیگر مربوط به آینده! همه من های من الان وجود دارند و در کنار همه من های من تمام من های دیگران و اجسام نیز وجود دارند حال اگر بتونیم بگیم که سری اشیا و آدمها یا من ها در واحد زمان یک ویژگی به خصوص مثلا طول موج دارند که فقط در اون شرایط دیده میشه میتونیم بگیم الان همه چیز وجود داره و چیزی نیست که نباشه فقط این ویژگی یا مثلا طول موج باعث میشه که ما درک نکنیمشون ، حال اگر کسی این طول موج رو بر فرض درک کنه دیگه آینده و گذشته رو خواهد دید چون همه چیز الان حاضر است! یعنی من میگم دنیا یک جایی از میلیاردها تصویره که همشون یکجا هستن و فقط یک ویژگی که شاید بشه بگفت بعد بعدی داره تغییر میکنه که ما فکر میکنیم همه چیز دار حال عوض شدنه !!! نمیدونم میتونم حرفمو توضیح بدم یا نه! حالا ما یک ظرفیت درک اون بعد بعدی یا انرژی رو داریم، خب هر جسم یا آدم یا هرچی هم یه انرژی داره پس وقتی ما اون ظرفیت خاص یا تونایی میزان انرژی خاص رو پیدا کنیم اون چیز رو میبینیم ،با این شرایط به همون قانون جذب میرسیم که هرچی رو بخوای و مصر باشی بدست بیاری به دستت میرسه یعنی هر وقت ما اون ظرفیت رو پیدا کردیم اون چیز رو میبنیم نه اینکه بدست میاریم صرفا فقط توانایی درکشو پیدا میکنیم! حالا میشه حساب کرد این دنیا میتونه چقدر لایه داشته باشه که هر لایه اون طول موج مخصوص خودشو داره و با رفتن به هر لایه میتونی اون رو درک کنی اما یادت نره تو نمیتونی یه تصویر یا لایه رو تغییر بدی تو فقط نظاره گر هستی! حالا میتونم درادامه حرفهای امین بگم هر کار ما یه انرژی خاص داره که به ما اون رو منتقل میکنه یا این طوری بگم یه ظرفیتی رو ارائه میده تا طیفی از اتفاقات رو ببینیم و مثلا به جایی برسیم!!! در آخرت چه اتفاقی میفته ؟ هیچ چی هی این لایه اون لایه میکنن و ما میفهمیم چی کار کردیم وهر کار ما چه ظرفیتی رو تغییر داده!!! خیلی خفن شد نه؟! خودمم موندم توش!!!

حال نظرتون درباره حرفهای من چیه؟