پاسخ های ارسال شده در انجمن
-
نوشته‌ها
-
کتابهای زیادی در مورد نجوم چه فارسی و چه انگلیسی وجود دارند. برای آغاز نجوم، کتاب “نجوم به زبان ساده” انتشارات گیتاشناسی مناسب هست. ماهنامه نجوم هم در ایران بصورت ماهانه منتشر میشه و مطالب به روزی رو داره که می تونین مشترک بشین. فعلا دو سه سایت خبری در مورد نجوم دارن توی ایران کار می کنن که می تونین از مطالب شون استفاده کنین:
مطالعه بفرمایین و اگه سوالی بود، من در خدمتم.
خورشید در مسیری که سالانه به شکل ظاهری در آسمان طی می کنه، در هر ماه در یه صورت فلکی قرار می گیره که مجموعاً دوازده عدد هستند و به صورت های فلکی دایره البروج مشهور هستند. برای مثال در ماه اردیبهشت در صورت فلکی ثور قرار می گیرد و… صورت های فلکی که در آن ماه خورشید در اونها قرار می گیره در اون 30 روز قابل مشاهده نیستند، چون میزبان خورشید هستند و در روز طلوع می کنند.
صورت های فلکی اسم های زیادی دارند که مردمان قدیم بنا به تصوراتی که از شکل آنها داشته اند، این نامها را بر روی آنها گذاشته اند. مثلا صورت فلکی دجاجه (که واژه ای عربی است به معنای مرغابی) چون شکلی مرغابی مانند در آسمان دارد، به این نام خوانده شده یا صورت فلکی جبار (که به شکل یک شکارچی است) یا صورت فلکی امره المسلسله (که به شکل یک زن به زنجیر کشیده شده است)
بحث های علمی با بحث های مربوط به طالع بینی و… هیچ ارتباطی ندارند و کاملاً دو مقوله جدا هستند. بنابراین پیش بینی های طالع بینی که بر اساس صور فلکی صورت می گیرد هرچند که درست باشند از نظر بنده هیچ ارتباطی با مبانی علمی دانش نجوم ندارند.
این آدرس وبلاگ منه، اگه سوال دیگه ای در زمینه نجوم داشتین خوشحال میشم کمکی کرده باشم:
سلام.
در مورد صورت های فلکی صحبت های زیادی وجود داره. در مورد چه چیز اونها دوست دارین بدونین؟ ما در مجموع در نیمکره شمالی و جنوبی حدود 88 صورت فلکی داریم. تقسیم بندی صور فلکی مانند نامگذاری خیابانها میمونه و منجمان برای یافتن اجرام سماوی نظیر کهکشان ها از این تقسیم بندی ها استفاده می کنند.
بله، بحث هوشمندان فرازمینی از نظر علمی یه بحث داغ و جالبه که هرچی هم در مورد صحبت بکنی باز هم کمه. با فناوری امروز سفر به منظومه های سیاره ای دیگه برای کشف سیارات زمین مانند و هوشمندان احتمالی ساکن در اونها فقط در حیطه داستان های علمی- تخیلی ممکنه. راه دیگه ارتباط با هوشمندان فرازمینی کهکشان خودمون، فرستادن پیام هایی واسه اونهاست. اما برای دریافت پیام و واکنش احتمالی اونها باید خیلی صبور باشیم؛ چون با فضاپیماهای کنونی ده ها هزار سال طول میکشه تا به نزدیک ترین ستاره های کنونی برسیم.
راه عاقلانه تر اینه که به آسمون گوش کنیم! اگر صدها تمدن فرازمینی در کهکشام وجود داشته باشه باید بتونیم امواجی که اونها خواسته یا ناخواسته به سوی زمین فرستاده اند دریافت کنیم. در طی سالهای اخیر به مرور زمان تلسکوپ های رادیویی رصدخانه های مختلف زمین وقت بیشتری رو واسه گوش دادن به آسمون و دریافت پیام های احتمالی از هوشمندان صرف می کنند.
بشقاب 305 متری آرسیبو هنوز هم حجم اصلی اطلاعات و امواج دریافتی از نقاط مختلف آسمون رو فراهم می کنه. این بشقاب عظیم درون دره ای در جنگل های استوایی پرتریکو قرار داره و کاملا ثابت هست؛ اما گیرنده اون جابه جا میشه تا بشقاب بتونه وسعت بیشتری از آسمون رو زیر نظر بگیره. گیرنده بشقاب به آرامی حرکت می کنه و آسمون رو جاروب می کنه تا شاید از میان هزاران هزار موج دریافتی، ردی از موج ناشناخته پیدا بکنه. لینک تصویر این بشقاب:
http://www.seti-inst.edu/images/aoair2.jpg
امروزه بشقاب های رادیویی زیادتری در نقاط مختلف زمین، وقت خودشون رو صرف این کار می کنن تا شاید بتونن ردی از امواج ناشناخته پیدا بکنن.
شاید امروز نه، اما مطمئنم که فرداهای دیگر ما ردی از این هوشمندان کهکشانی خودمون پیدا خواهیم کرد. هوشمندانی که همین حالا که من دارم این حرفها رو تایپ می کنم در حال زندگی کردن در سیاره خودشون هستند اما ما به دلیل فواصل عظیم بین ستاره ای قادر به ارتباط باهاشون نیستیم. چیزی که مسلمه انسان در این جهان تنها نیست!
هرم غذایی My Pyramid یک هرم جدید طراحی شده توسط وزارت کشاورزی آمریکاست که در سال 2005 جایگزین هرم قبلی شد. همون طور که می دونین هرم غذایی قبلی 6 مشکل اصلی داشت:
می گفت همه چربی ها بدند در حالیکه این گفته اشتباهه و برخی از چربیها برای سلامتی انسان خوب هستند. همچنین می گفت همه کربوهیدرات ها خوبند در حالیکه کربوهیدرات های موجود در برنج و سیب زمینی بد هستند. همچنین هیچ توصیه ای برای افراد در مورد وزن، ورزش، مصرف الکل و ویتامین ها نداشت و… همین اشکالات باعث شد تا یک پانل تخصصی از 13 متخصص تغذیه تشکیل بشن و هرم My Pyramid رو طراحی بکنن.
اما با یه نگاه کلی به این هرم میشه اشکالات زیادی رو بهش گرفت. به نظر شما این معایب چیه؟ میتونین شکل هرم رو با جست و جو در گوگل پیدا بکنین.علت اینکه انسان کنونی تا به حال نتونسته اثر و ردی از هوشمندان فرازمینی پیدا بکنه، فواصل عظیم بین ستاره ای هست. همون طور که می دونین خورشید ما یه ستاره هست. ستاره ای که در اواسط عمر خودش قرار داره و حدود 5 میلیارد سال دیگه به پایان عمر خودش میرسه.
هرکدوم از ستاره های آسمون هم خورشیدهایی غولپیکر هستند. ستاره هایی با ابعاد هزاران برابر خورشید ما که ممکنه در اویل پیدایش شون، مثل منظومه شمسی در اطراف خودشون سیاره تشکیل داده باشن و سپس با فراهم بودن شرایط لازم، یک تمدن هوشمند در اون منطقه بوجود اومده باشه. فواصل بین ستاره ای بسیار زیاد هستند. برای نمونه همین بس که نزدیک ترین ستاره به خورشید 4 سال نوری با ما فاصله داره! یعنی نور اون ستاره 4 سال در راهه تا به ما برسه! بشر کنونی تا به حال فقط تونسته پای انسان رو به کره ماه باز بکنه! شاید با این گفته محدودیت های چنین سفرهایی رو برای کشف هوشمندان فرازمینی درک کرده باشید.
اما سیاره شناسان ناسا بیکار ننشسته اند و همین حالا که شما دارین نوشته های منو می خونین، بشقاب های عظیم رادیویی نظیر بشقاب بزرگ آرسیبو با 305 متر قطر در جنگلهای مرطوب پروتریکو مشغول غربال امواج دریافتی از آسمان هستند تا شاید امواجی رو که سالها پیش هوشمندان فرازمینی برای زمین ارسال کرده اند دریافت کنند!
کهکشان ما شامل حدود 200 میلیارد ستاره هست و با فرمول های دقیق تعداد هوشمندان فرازمینی در کهکشان ما حدود صدهزار عدد براورده شده است.به هیچ وجه به چنین ایمیل هایی توجه نکنین. سیاره مریخ در حضیض مداری خودش که کمترین فاصله با خورشید را خواهد داشت، درخششی معادل درخشش سیاره زهره در آسمان خواهد داشت. درخششی که در اون حالت قدر ظاهری یا روشنایی اش حدود 2- یا 3- خواهد بود. بطور خلاصه معادل درخشش یک ستاره درخشان در آسمان؛ مقایسه کنید با قدر ظاهری ماه از قدر 26- !!!
بنابراین چنین ایمیلهایی فاقد زمینه علمی هستند…
