دکتر امرسون:
سلام دوست عزیز اگه بخوایم میتونیم بهترین پزشک بشیم خواستن توانستن است! گفتم پزشک خوب چون پزشک باسواد به تنهایی به درد نمیخوره چون ما با آدما کار میکنیم نه ماشین که فقط عمل کفایت کنه! یک پزشک هم به علم نیاز داره هم اخلاق و هم دیگر ویژگی های فردی که مفصله. مهم اینه که خوب بخونید، جزوه استادم چکیده علم و تجارب اونه و شاید خیلی کمتر از کتاب نیست چه بسا که کتاب کلی مطلب و بیماری میگه که خود استادم با 20 سال سابقه ندیده باشه چه برسه به ما ! دقت کن که مغز ما هارد نیست که هر چی دستت اومد بریزی توش باید مطالب مهم و به درد بخورو حفظ کنی از طرفی خود استادام خیلی مطالب رو حفظ نیستن پس ما باید نحوه رجوع به کتابی هارو یاد بگیریم نه تمام مطالب کتابهارو! یکی از اساتید ما تعریف میکرد که تو سفری که به آمریکا داشته دیده اونجا اساتید همشون از pocket pc استفاده میکنن برای مطالب فرار و نادر ! این تفکر اشتباهیه که اگه کل کتابارو بخونیم دیگه میشیم پروفسور! پزشکی هم علم هم هنر پس مهم اینه کنار علمش هنر پزشک بودن رو هم یاد بگیریم! پس لازمه یکم از روانشناسی سر در بیاریم! نمیدونم ترم چند هستی ولی در آینده خواهی دید که دانشجویان باسواد صرفا موفق ترین ها نخواهند بود موفقترینها اونهایی هستند که روش برخورد به مریض ها رو خوب بلدن چون کلی از مردم بیش از مشکل جسمی مشکل روانی دارند که اون روان پدر جسمو در آورده ! این مطلب در مقطع پزشک عمومی کاملا ملموسه! انشاالله که هممون موفق بشیم…

رضا:
در کل معتقدم نسل ما پزشکان خوبی نمی شن. لازم نیست منتظر باشید تا در آینده ببینید، همین الانشم دانشجوهای خوبی نیستیم، بگذریم از درس که به نظر من 40 درصد قضیس، البته به نظر من این علل این وضعیت چندفاکتوریه و فقط شامل ما دانشجوهای پزشکی نمی شه و همه دانشجوها و به طور واقعی تر کل جامعه ما رو در برگرفته و یه سیر نزولی رو داریم تجربه می کنیم، در همه زمینه ها، از علمی بگیر تا فرهنگی و اخلاقی و اقتصادی، شما نگاه کنید به معماری تخت جمشید و …. حالا بیاید ببینید معمارای فعلی ما چی می سازن… فهمیدن اینا اصلا سخت نیست، چه قدر از همکلاسیهای خود راضی هستین، کدوم رفتاراشون آزارتون می ده…… با دکتر امرسون موافقم روش رجوع به کتاب خیلی مهمه و اینم حاصل نمیشه مگر اینکه با کتابا خیلی سر و کله بزنی فهرست، عکس ها جدول ها، ایندکس … روش برخورد با مریض هم خیلی مهمه، که جز با تجربه و تکرار نمیشه یاد گرفت

دکتر امرسون:
ای بابا دوستای دیگه که فقط عضون ماه به ماهم سر به سایت نمیزنن! دکتر رضا جان ما ایرانیا از خودمون دور شدیم ، خودمونو گم کردیم، اصلا یه سوال ما چرا رشته پزشکی اومدیم؟ میشه صادقانه جواب بدید؟ خوب معلومه: واسه خدمت به خلق، واسه خدا، واسه کلاس، واسه رو کم کنی فامیل، واسه پول یا واسه علم؟ راستشو بگید !!! هر انسان در کنار کلی استعداد یک استعداد خفن و خاص داره که باید شناسایی کنیم اما ماها کاری به این کارا نداریم فقط دنباله رو هستیم! به کسی بر نخوره ! خلاقیت ما کجا رفته؟ چرا ماها با تحقیق پسیم؟ یک کلام : ما عاشق نیستیم! حالا این یعنی چی؟ یعنی ما اون استعداد خاصمونو پیدا نکردیم یا پیدا کردیم و اهمیت ندادیم! البته همشم تقصیر ماها نیست جامعه این نسخرو واسه ما پیچیده! چه جوری؟ این جوری که مردم عقلشون به چشمشونه! خوب بالاخره ما هم میخوایم تو این جامعه زندگی کنیم دیگه! ارزش تو جامعه ما چیه؟ پول، قدرت و ازین چیزا ! چرا هنر ما د رحال درجا زدنه؟ چرا محققای ما بیشتر به جنبه مالی فکر میکنن تا جنبه علمی؟ چون هر آدم باید تو جای اصلیش قرار بگیره یعنی هر کس اون کاریو باید بکنه که عاشقشه! ما درگذشته این قدر پیشرفت کردیم اما حالا این وضعمونه ؟ چون مهره ها سر جاشون بودن هر کس اون کاریو اداره می کرد که بلد بود! یه مثال ساده: بازی شطرنجو فرض کنید: حال حاضر:سربازها جلوی مهره های اصلیو گرفتن نه قلعه میتونه راه بره نه فیل نه وزیر! حالا گذشته چه جور بود؟ سربازها سریع میکشیدن جلو تا مهره هایی که کاری از دستشون بر میاد بازی رو دست بگیرن!!! امیدوارم منظورمو گرفته باشید!!! البته اینایی که گفتیم نسبیه دیگه! خوب نظرتون چیه؟ ماها خیلی مشکل داریم! چنتا پزشک میشناسید که از کارشون ناراضی هستند؟ من که کم نمیشناسم! یکی از اساتید ما که شاگرد اول دانشگاه اصفهان بود و با استریت فوق روماتوشو گرفته بود میگفت اشتباه میکردم باید قلب میخوندم تو روماتو پول نیست اگه قلب خونده بودم چند برابر حالا پول داشتم! یا استاد پاتومون هم همین طور میگفت اشتباه کردم پاتو خوندم پاتو به درد نمیخوره! عمق فاجعه رو درک می کنید؟ باهوش ترین و فرهیخته ترین آدمای ما تو انتخاب راهشون دچار اشتباه شدن وای به حال بقیه جامعه! چرا دانشجوهای پزشکی ما خیلی موفق نیستند؟ بسیار ساده است چون از اول نباید به پزشکی نمیامدنند چون واسه اون ساخته نشده بودند!!!

دکتر امرسون:
آفرین به شما
به نظر من یکی از اصول پایه ای پزشکی که هم به درد پزشکی میخوره و هم به درد زندگی روزمره میخوره اینه که یه حداقل هایی از روانشناسی پایه ای و انواع شخصیت ها اطلاع داشته باشیم چون همون طور که میدونید بیماری های سایکوسوماتیک بیداد میکنه!!!
اصولا نحوه برخورد با بیمار و خیلی حرفهایی که میزنیم خیلی موثرتر از داروهایی که میدیم!
نظرتون چیه؟

دکتر امرسون:
خوب مثل بعضی از ابعاد دیگه زندگیه که باید خودت ترزو رو میزان کنی!
اما یادتون نره که باید بعد علمی به پای این بعد نسوزه و این دو کنار هم خیلی عالی جواب میده!
مطمئنا از وقتی که هزینه اون میکنید چندین برابر جواب میگیرید پس میتونید از وقتای اضافه و اوقات فراغت برای پیشرفت زمان اختصاص بدید.
راستی بعضی چیزارو هم هیچکی یادمون نمیده و باید خودمون یاد بگیریم!
از همین الان شروع کنید که هر چه زودتر آغاز بهتره…

دکتر امرسون:
ای ول به امین جان روشن فکر…
ایمان به خدا تو همه کارها خیلی اهمیت داره، تو کار ما هم خیلی خیلی مهمه…