- این موضوع خالی است.
-
نوشته‌ها
-
امین:
البته من منظورم ایمان به خدا نبودا 😉 منظورم این بود که طرف حتی دیگه از خدا هم خبری نداره، چه برسه به اطرافیان و زندگیش. هرچند با فرمایشات شما هم موافقم.دکتر امرسون:
بنده هم با شماها موافقم…
به نظر شما چجوری میتونیم بیشتر به درد مردم بخوریم و رضای خدا رو در راه شغلمون بدست بیاریم؟ ( لطفا خیلی کلیشه ای جواب ندید! )someone:
من یه حرف رو خیلی واسه ی خودم و دوستام تکرار می کنم و اون اینه که هدف خیلی مهمه و راه رو مشخص میکنه …
اصلا اگه همش یادمون باشه که می خوایم واسه رضای خدا یه کارایی بکنیم اون موقع خیلی از لحظات برامون میشه فرصتی برای رسیدن به هدف …
ولی اینکه یادمون بمونه خودش یه عالمه تمرین می خواد…
آخه یهویی که یکی نمیشه اون پزشکی که بخاطر پول جون مریضشو فدا می کنه و یکی میشه کسی که برای بهبود مریضش هر کاری از دستش بر میاد می کنه …
ما باید از کارای کوچیک شروع کنیم ، گذشت های کوچیک از خودمون نشون بدیم تا اون موقع کار سخت نشه …
از کمک کردنای درسی توی علوم پایه گرفته تا خیلی چیزای دیگه
من اعتقاد دارم ما اگه دلمون برای کسایی که باهاشون هم کلاسی هستیم و قسمت زیادی از وقتمون رو باهاشون میگذرونیم نتپه چطوری میتونیم در آینده با مشکلات یه غریبه بطور موفق خودمون رو درگیر کنیم …
و یاد اون داستانی که حضرت موسی از خدای مهربون می پرسه اگه جای من بنده بودی چیکار می کردی و خدا جواب می ده : کمک به خلق …
این یه نکته ای بود که به ذهنم رسید …
به امید عمل کردن به آنچه می دانیم…
امیدوارم کلیشه ای نشده باشه ، اگه شده بگین !!!امین:
ما تا برسیم به اون حد که تمام کارهامون برای رضای خدا باشه حالا حالاها کار داریم… خب خداییش من یکی خیلی این طوری نیستم! یعنی البته که رضای پروردگار یه سایه ی مبهمی توی زندگیم داره، اما همه ی انگیزه و هدف من نیست.
هدف اصلی من زندگی راحته. توی ضمیر ناخودآگاهم کمک به انسان ها پیش فرض کارهامه، بدون اینکه بخوام اون ها رو از فیلتر خاصی رد کنم. انگیزه من درجه یک بودنه. مسلما برای یه زندگی راحت، باید پول داشت. ببخشید اینطور میگم، کثافت های دنیا خیلی بیشتر از تمیزیهاشه. نمیشه توی این همه کثیفی مثل آینه برق زد. منظورم اینه که نمیشه آدم همه ی کارهاش رو صرفا واسه خاطر خدا انجام بده. پس خودش چی؟ ما حق نداریم راحت زندگی کنیم؟ حق نداریم مثلا اگه یه وقت دلمون خواست یه هفته بریم هتل داریوش؟!! یا بریم مثلا برج ایفل رو ببینیم، مجسمه آزادی رو ببینیم، روی دیوار چین راه بریم، سوار بالن بشیم، کاخ کسری رو ببینیم، روسیه رو ببینیم، همه ی دنیا رو ببینیم… ؟ خب معلومه که داریم. و من باورم اینه که باید واسه این کار پول داشت. یعنی چاره ای به جز این نیست. هست؟! حالا شما بیای only برای خدا، به مردم کمک کنی! درسته از لحاظ روحی و معنوی تکمیل میشی، اما از لحاظ مادی چی؟! زندگی که همش بعد مادیش نیست. منظورت چیه برای رضای خدا؟
من میگم واسه کسایی که در حال غرق شدنند، تو لاستیک نجات رو بنداز و برو، اگه بخوای وایستی و اونها رو به ساحل بکشونی، هیچ وقت خودت لذت شنا کردن رو نمیچشی.
کمک کنید، اما در حد و اندازش. به آدما کمک کنید، چون کمک خوبه، نه اینکه کمک کنیم چون خدا میخواد! راست بگید، دروغ نگید، دزدی نکنید، چون اینها خوبند، نه اینکه چون خدا میخواد. اما، اما یه نکته رو هم توجه کنید، خدا خودش منشا خوبی هاست. اون از ما میخواد خوبی کنیم. و ما اگه خوبی کنیم، یعنی رضای اون رو بدست آوردیم.
پس نگید کمک میکنم برای رضای خدا. بگید کمک میکنم چون کمک خوبه.
این نظر منه ها! یه وقت گمراه نشید بیفته گردن من! 😉someone:
حرفاتون که گمراه کننده نبود …
فکر کنم منظور، یکیه و مشکل توی کلمه هاست …
به نظر من اون چیزی که خوبه رو خدا از ما می خواد و بر عکس یعنی من مثل شما تناقضی توی حرف خودم و شما نمی بینم …
یعنی من اگه دروغ نمی گم جدای از رضای خدا خودم منافعش رو می بینم وجدان خودم راحت تر می شه اعتماد آدما بهم بیشتر می شه و شخصیته اجتماعیم می ره بالا و اون زندگیه راحت واسه ی خودم آماده می شه …
من با عقل خودم هم می فهمم که دروغ بده و حق آدما توش ضایع می شه …
منم نمی گم وقتی می خوایم آب بخوریم توی فکرمون بیاد که واسه رضای خدا باشه ولی باید توی ذهنمون این رضایت خدا روی کارامون سایه بندازه ، چطوری ؟ با همون خوبی هایی که میدونیم و بهش اعتقاد داریم و خدا هم گفته …
من اگه آینده پزشک بودن رو انتخاب کردم هم بعد دنیاییش برام خوشاینده و خیلی از موقعیت های اجتماعی رو برام فراهم می کنه و هم اینکه خیالم از وجدانم راحته که اصل کار رو متناسب با توانایی هام درست انتخاب کردم که برسم به جایی که خدا می خواد ولی باید حواسم باشه توی راه جاده خاکی نرم …
واسه ی توضبح اون اولش هم باید بگم شما تصورتون از کار برای رضای خدا اینه که در بست بری بشینی توی یه مرکز امور خیریه و منتظر باشی تا آدما بیان و تو هم بهشون کمک کنی ؟؟؟
این رضای خدا خیلی گستردست …
خوش گذرونی و دنیا گردی و … هیچ کدومش با معنی زندگی کردن برای رضای خدا تناقض نداره، شاید این مفهوم بخاطر این توی ذهن ها ایجاد شده که عمل ما به جای خوندن قران و فهمیدن خود دین صرفا شده دنبال کردن حرفای یه سری آدم که معلوم نیست خودشون راهشون به خدا ختم می شه یا نه !!!
اصلا همه آدما در کنار دلایل دیگه دلیل اصلیشون که کار می کنن اینه که پول در بیارن تا بتونن زندگی بسازن و لذتشو ببرن ولی این طرز زندگی کردن خیلی مهمه …
برای رضای خدا زندگی کردن که توی فلاکت زندگی کردن نیست !!!نمی دونم چقدر تونستم منظورم رو برسونم تا خلاصه مطلب دستتون بیاد …
دکتر امرسون:
someone خیلی عالی نظر دادی و ازون بهتر جواب منطقی به امین دادی، واقعا خیلی خوبه که سایتمون عضوی با نگرشی درست مثل شما داره.
امین جان فکر کنم که جوابتو گرفتی اما منم یه چیزایی رو باید بگم: پول یک عنصر خیلی مهم در زندگیه که آنتونی رابینز( یکی از بزرگترین روانشناسان و مردان بزرگ دنیاست) یه مطلب فوق العاده جالب رو مطرح میکنه، انسانها فطرتا به چیزهایی نیاز دارن مثل آرامش، امنیت، دوست داشته شدن و… اما پول جزو نیازهای فطری نیست یعنی به تنهایی ارزشی نداره ولی یه نکته خیلی مهم داره و اون اینه که میتونه نیازهای فطری آدم رو برطرف میکنه مثلا میتونه امنیت رو به ارمغان بیاره ( البته حتمی نیست ) یعنی ببین تو میخوای دور دنیا رو با پولت بگردی که چی؟ واسه حس لذت طلبی و زیبایی شناسیت که اینها فطری هستند اما یادت نره پول فقط واسطه ای تاثیر گذاره که میتونه باعث برآورده شدن نیازهای فطری بشه یا برعکس آدمارو از اون نیازها دور کنه!
کارهای خوب هم چون خوب هستن خدا گفته انجام بدید و این خوبه که دلیل فرمان های خدا رو بدونی و بعد به اون ها عمل کنی اما یادت نره واسه همه فرامین نمیتونه دلیل پیدا کنی یا شایدم دلیلت درست نباشه پس اینجا باید به دستور عمل کنی نه فقط به خاطر اینکه خدا گفته بلکه به خاطر اینکه دلیلی داره که ما نمیدونیم اما خدا میدونه!
این مسائل ریزه کاری زیاد داره و در نوشتن نمیگنجه!
امیدوارم که منظور رو گرفته باشی اگر نه بگو تا بیشتر صحبت کنیم…nimtor95:
سلام
راستش زمان زیادی از این بحث گذشته…ولی خوب من عضو جدیدم و تازه دیدمش!
به نظرم(اگه کسی نظر منو هم بخواد!)…نمیشه با جواب آره یا نه…تمام یک نسل رو(تازه از نوع دکترشD:)به خوب یا بد بودن محکوم کرد…. یا اینکه چون جزوه می خونیم پزشک خوبی نمی شیم یا چون کلن ایرانی هستیم و این نسل هم کلن ایراد فنی دارن(کی گفته!)و چون سیستم هم مشکل داره وچون اساتید خوب هم کم هستن و چون…..ما پزشکای خوبی نمی شیم و نسول(ج نسل) قبلی هم کلهم پزشکای خوبی بودن…لابد چون با رنج و سختی و زیر نور شمع درس میخوندن و کلن چون سیستم ایراد نداشته و همه ی اساتید هم خوب بودن و هر کی واقعا عاشق این رشته بوده واردش میشده …….و خوب بالعکس این ها.حتی اگه یه قسمتی از این دلایل رو هم قبول داشته باشیم (هر چند حقیقت و تلخ)به نظرم قرارنیست که همه کلهم اجمعین دکترای خوبی باشیم (بشیم)و توی هر حرفه ای همه مدل آدمی پیدا میشه و خوب آدم کامل هم نایاب…هر سال دکترای زیادی فارغ التحصیل میشن(هر چند فارغ از تحصیل کلمه ی درستی نیست)از دانشگاه آزاد سراسری و به حول و قوه و همکاری و میمنت و لطف و…ی وزرای جدید در آینده ی نه چندان دور دانشگاه پیام نور…..مسلمن هیچ کدوم تجربیات وانتظارات واساتید و سواد و موقعیت وتفکرات یکسانی ندارن و همینه که رقابت ایجاد میکنه و الته خیلی ها هم همون ابتدا اوت!!میشن و خیلی ها هم با اقتدار باقی میمونن(فک کنم همون قانون بقا و داروین اینا منظورمه….!)همیشه همینطور بوده و تا آخر هم همینه…..به هر حال توی ما ها هم با همین امکانات کم!!(نبودآب در تابستان و گاز در زمستانو…)پزشکای خوب پیدا خواهد شد انشاالله
یه نکته ی دیگه اینکه یه تعریف درست و درمون از پزشک خوب نیاز هست واسه جواب دادن به این سوال….پزشک خوب از نظر کی؟1)بیمار2)همراه بیمار3)همکار یا هم کلاس پزشکتون4)پرستار بخش5)خود اون پزشک خوبه6)همه7موارد)هیچ کدوم8)سوال مشکل داره9)نظری ندارم 10)مربوط به شما نمیشه!
به هر حال این نظر من بود……امیدوارم اگه که خوندینش نظرتون رو هم بنویسین.دکتر امرسون:
قبل از خوندنش حجمش بیشتر نظرمو جلب کرد و اینکه چقدر اهمیت میدید که این قدر نوشتید!
یه کلام موافقم!
راستی نثر طنز گونه جالبی نوشتید ، آفرین.
موفق باشید.
- شما برای پاسخ به این موضوع باید وارد شوید.