پاسخ های ارسال شده در انجمن
-
نوشته‌ها
-
به نظر من اگه بتونیم کتاب هایی رو مطرح کنیم که بتونیم فرمت PDF و ebook اونا رو هم برای دانلود بذاریم خیلی راحت تر می تونیم راجع بهشون بحث کنیم! چون هم همگی می تونن همزمان بهش دسترسی داشته باشن هم این که روی بیشتر گوشی ها میشه مطالعه ش کرد!
در ضمن راجع به تفاوت این تاپیک با تاپیک معرفی کتاب باید بگم(البته اگه طرف سوال من بوده باشم) که من امیدوار بودم که این تاپیک چیزی بیش از معرفی صرف کتاب باشه و در واقع چیزی شبیه به یک انجمن مطالعاتی مجازی که در اون همه ی اعضا یک کتاب رو به طور مشخص سوژه قرار میدن و در یک بازه ی زمانی مناسب مطالعه می کنن و بعد میان و همگی راجع بهش بحث و صحبت می کنن.یه جور مطالعه ی دسته جمعی که در اون خود اعضا کتابی رو که دوست دارن مورد بحث قرار بدن انتخاب می کنن.فکر کردم این طوری از جنبه های بیش تری به یک کتاب نگاه میشه.چون معرفی صرف کتاب علی رغم تمام محسناتش شاید یه جای خالی رو باقی میذاره و اون اینه که همه در تجربه ی خوندن اون کتاب شریک نبودن! این ایده ی من از ایجاد این تاپیک بود و ممنونم که خواستین توضیحات بیشتری داده بشه و امیدوارم همه از این ایده خوششون بیاد!
کتاب عقاید یک دلقک واقعا کتاب زیباییه و من یکی که از خوندنش لذت بردم! اندر احوالات این کتاب شاید همین بس که برنده ی نوبل ادبیات شده ولی حتی در غیر این صورت هم کتاب فوق العاده ای هست!به ویژه یکی از جملاتش که من نقل به مضمون می کنم “ایراد کافرها اینه که خیلی راجع به خدا صحبت می کنن!” اگه یه نخ از سیر کلی داستان هم بخواین راجع به پسری از یک خانواده ی ثروتمند آلمانیه که شغل دلقکی رو انتخاب می کنه. داستان حوالی سال های جنگ دوم و پس از اونه و فکر می کنم بهتره قلب داستان و بحث های فوق العاده شو خودتون بخونید!
فکر می کنم برای دانشجوهای پزشکی که بیش تر سروکارشون با کتاب های قطور درسی(و صد البته کتاب های باریک خلاصه ها و …) است ،ادبیات یک تنوع خوشایند باشه. و البته امیدوارم این بحث ها کمی مشوق ما باشه در خوندن کتاب هایی از جنس دیگر!
من یک سال و نیمه که کارت اهدای اعضا گرفتم و همیشه همراهمه.خانواده م هم هیچ مشکلی با این کار نداشتن.تشویق نکردن اما مانعم هم نشدن چون خودم چندین بار در رابطه با این مسئله باهاشون صحبت کرده بودم و گفته بودم اگه دچار مرگ مغزی بشم و اعضامو اهدا نکنین خیلی از دستتون ناراحت میشم و روحم شب میاد سراغتون.خیلی از دوستام با این که با اهدای اعضا موافقن اما براش اقدامی نمی کنن.اما به نظر من شاید این فکر که اگه اعضای خانواده ی خودمون نیاز به پیوند داشته باشن چه حسی خواهیم داشت خیلی چیزا رو تغییر بده.(برای اون عده ای که ممکنه که فکر کنن گرفتن کارت اهدای اعضا یه جور تفکر منفی رو جذب می کنه باید بگم در این مدتی که من کارت گرفتم هیچ اتفاقی خدا رو شکر برام رخ نداده!)
بدترین دانشجوی پزشکی به نظر من دانشجوییه که فکر کنه به خاطر رشته ی دانشگاهیش،آدم با ارزش تری از بقیه ست و بخواد برای سایرین کلاس بذاره!
