توی اون یکی تاپیک نگفتم؟…  شما عمرا بتونی آگاهی بدی به این مردم. این قدر حرص و جوش نخورید، به قول شاعر همینه که هست، از این به بعدشم همینه! کاری هم از دست ما ساخته نیست.

اگه هست بفرمایید…

خیر بنده از مسئولان سلامت جامعه نیستم. بنده مسئول سلامت کسی هستم که پیشم مراجعه کرده. مسئولان سلامت جامعه کسانی هستند که داوطلبانه و به انتخاب همین مردم مسئول شدند. اونها مگه از خود مردم نیستند؟ حالا اگه سیاست هاشون با سیاست های ما نمیخونه آیا میتونیم بگیم سیاست هاشون غلطه؟ اصلا کی تعیین میکنه چی غلطه چی درسته؟ قانون. خب قانون هم که با ایناست. پس قانونا اینا دارن کار درست میکنن. اگه فکر میکنن نباید اعتیاد رو از مدرسه با بچه ها آشنا کرد یا ایدز رو، خب لابد با هم نشستن به این نتیجه رسیدن. ما اگه فکر میکنیم این سیاست غلطه میتونیم بریم بهشون بگیم. وقتی میریم میگیم میکن نه، این شمایید که اشتباه میکنید و دلیل میارن واقعا همون طور فکر میکنن، این طور نیست که قصد و غرضی داشته باشند. اون ها اون طور فکر میکنن و مسئولان جامعه هستند. مسئولانی که خود مردم انتخاب کردند.

بنده هر وقت مسئول سلامت جامعه شدم اون طوری عمل میکنم که فکر میکنیم درسته. همون طور که مسئولان کنونی فکر میکنن کارشون درسته. بنابراین تا وقتی مسئول سلامت جامعه نشدیم بهتره مسئول سلامت مراجعه کنندگانمون بمونیم! چون کاری نمیتونیم بکنیم. قانون و تسهیلات جوریه که ما دوست نداریم و ما داریم در همین بستر خدمت میکنیم، عوض کردن بستر کار ما نیست، توانایی ما هم نیست. کسانی که فکر میکنن بستر، بستر مناسبی نیست، و دوست دارن درستش کنن و این توانایی رو در خودشون می بینن، برن مسئول بشن.

در نشست دبیران و سرپرستان که در اصفهان برگزار شد، از ستاد مبارزه با مواد مخدر اومده بودند در مورد تحقیقات توی این زمینه صحبت کردند. فکر میکنید اولین سوالی که از طرف مسئولین ما از اینها پرسیده شد چی بود؟ اینکه چه قدر به محقق ما میدین؟!

بلند شدم و نظرم رو گفتم. خلاصه ی حرف من و جمله ی کلیدی حرفم این بود، و این رو به زبون آوردم: کسی که برای پیشرفت کشورش به دنبال انگیزه است یه خائنه. چه انگیزه ای بالاتر از پیشرفت ایران؟ شما برای پیشرفت ایران دنبال انگیزه ای؟!!

فکر میکنی چی جوابم رو دادند؟ گفتند این ها رویاییه! و یکی از مسئولین برگشت گفت شما این طوری حرف نزن، پس فردا میشی وزیر اون وقت پدر همه ما رو در میاری. پس اونا برعکس من فکر میکنن که حاضر به آگاهی دادن به مردم نیستند.

فکر میکنی عدالت رو برقرار کردن کار راحتیه؟! فکر میکنی حق رو برقرار کردن کار راحتیه؟ فکر میکنی میذارن راه درست رو هموار کنی؟! خیلی ها در گذرگاه های این راه ناهموار دارن از راه زنی زندگی میکنن، فکر میکنی از بین بردن این ها کار راحتیه؟ مهیا کردن بستر یعنی چی؟ یعنی همین. یعنی هموار کردن راه، یعنی یک صدا کردن مردم و مسئولین، یعنی از بین بردن کسانی که دارن سو استفاده میکنن. حالا کسانی که فکر میکنن میتونن این راه رو درست کنن، بسم الله! خدا پشت و پناهشون.

من که فکر نمی کنم این راه بخواد درست شه. مثل یه جعبه سیبی میمونه که همه سیبهاش پوسیده ان. شاید بگید نیمه ی پر لیوان رو ببین… اما لیوانی که من دارم می بینم، برعکس گذاشتنش روی میز و محکم هم بهش چسبیدن که نذارن کسی توش چیزی پر کنه… حالا شما اگه جور دیگه ای می بینی لابد برای خودت دلایلی داری… ممنون میشم اگه دلایلت رو بگی تا بلکه من هم از این بدبینی در بیام!

امين جان خودتو كنترل كن،‌چرا ناراحت ميشي؟

از ماست كه بر ماست…

يه شعارمانندي تو ذهنم هست بدين مضمون كه ما مسئول نتيجه نيستيم ما مسئول اعمالمونيم ! يعني مهم همون نفس كاره! يعني من تلاش خودمو ميكنم حتي اگه بتونم زندگي يه نفرو تغيير بدم هم بالاخره تونستم يه نفرو عوض كنم! وقتي هدف خيلي گنده بشه بش رسيدن يكم سخت ميشه و آدم نااميد ميشه ! پس يكم هدفو كوچيك بكنيم ولي هدف گنده هه تو ذهنمون باشه خيلي راحت تر ميتونيم با موضوع كنار بيايم ! هر كس در وسع خودش اگه كار كنه خيلي زود پيشرفت ميكنيم!

این هم جواب مقامات بالا:

دکتر کیانوش کمالی کارشناس مرکز مدیریت بیماریها در پاسخ به این سوال که چرا آزماشات اچ آی وی قبل از ازدواج اجباری نیست گفت: تفسير تست HIV نياز به درك كامل از رفتارها و وضعيت باليني بيمار دارد. بدليل وجود مرحله پنجره ( Window period ) احتمال دريافت جواب منفي كاذب وجود دارد و اين امر مي‌تواند منجر به گمراهي فرد گردد. از طرف ديگر موارد مثبت كاذبي كه در تست اليزا اتفاق مي‌افتد بار روحي رواني شديد براي فرد ايجاد مي‌كند بنابراين به دليل نياز به پيگيريهاي بعدي بايد تست HIV بصورت داوطلبانه و همراه با مشاوره انجام شده تا ارتباط فرد با سيستم بهداشتي قطع نگردد. در حال حاضر امكانات انجام مشاوره و تست داوطلبانه HIV براي افرادي كه احساس خطر مي‌كنند در سطح كشور فراهم گشته و در حال گسترش است.

واقعيت اينست كه : ازدواج نكردن به معني برقرار نكردن رابطه جنسي نيست ! محروم كردن يك فرد از روابط سالم جنسي قطعاً منجر به برقراري روابط ناسالم شده، به گسترش آلودگي دامن خواهد زد.

علاوه بر آن آلودگي به HIV به معني عدم امكان ازدواج نيست. افراد آلوده مي‌توانند با استفاده از وسايل پيشگيري بدون اينكه همسر خود را آلوده سازند به زندگي خانوادگي خود ادامه دهند. در حال حاضر تعداد بيماران آلوده با همسران سالم، كه تحت نظر مراكز بهداشتي به زندگي خود ادامه مي‌دهند كم نيست.

از طرف دیگر در وضعیت کنونی كشور ما در مرحله همه گيري HIV بصورت متمركز در بين معتادين تزريقي بوده و ميزان آلودگي در جمعيت عمومي در حد ناچيزي است. با توجه به اينكه انتشار آلودگي از طريق اين گروه، جمعيت عمومي را تهديد مي‌كند بهترين سياست توجه خاص به معتادين تزريقي و گروههاي رابط ( از قبيل شركاء جنسي افراد معتاد كه مبادرت به فحشا داشته باشند و… ) كه نقش ارتباطي را بين اين گروه و جمعيت عمومي ايفا مي‌كنند، خواهد بود. بديهي است صرف منابع مالي، انساني و تجهيزات براي بيماريابي در جمعيت عمومي كه ميزان شيوع در آن بسيار پايين است، منجر به كاهش بازده برنامه ها در گروه پرخطر اصلي شده، نتيجه‌اي جز اتلاف منابع و شكست برنامه هاي پيشگيري بدنبال نخواهد داشت.

دكتر مينو محرز عضو كميته كشوري كنترل پيشگيري از ايدز و استاد بیماریهای عفوني در اين رابطه مي گويد: با توجه به سيكل طولاني دوره نهفته عفونت HIV، انجام تست HIV صد در صد وجود بيماري را تاييد نمي كند. زماني كه امكان تشخيص صد در صد بيماري با تست HIV وجود ندارد الزام تست پيش از ازدواج هم امري غير ضروري و بي فايده است. حتي در كشوري مانند امريكا الزام تست HIV پيش از ازدواج با شكست روبرو شد به همين دليل قانون تست اجباري HIV پيش از ازدواج در اين كشور لغو شد.

در ايران تست اعتياد پيش از ازدواج اجباري است آيا نتيجه اي در پيشگيري و يا درمان آن داشته است ؟

دكتر حميد رضا ستايش کارشناس یونیسف در اين رابطه بيان كرد :

آزمايش اجباري HIV قبل از ازدواج بسيار گران است و فايده كمي دارد. نتايج مطالعه يك ساله در آمريكا نشان داده است كه اين آزمايش، در صورت اجراء ساليانه بيش از 100 ميليون دلار هزينه خواهد داشت، در حالیکه تنها 10 درصد موارد مثبت را تشخيص خواهد داد. اين نظر مطرح شد كه با انجام اين آزمايش مي توان جلوي تولد كودكان مبتلا به HIV را گرفت. طبق آمار شهر نيويورك، 75 درصد از كودكاني كه HIV مثبت به دنيا آمده اند، از زناني متولد شده اند كه ازدواج نكرده بودند. افرادي كه در شرف ازدواج هستند، عمدتاً جزء افراد كم خطر بحساب ميآيند و با توجه به خطاي مثبت كاذب آزمون ( تا 26 درصد در اين گروه كم شيوع ) ضرر انجام آزمايش بسيار زياد است. اين كار اتلاف منابعي است كه مي توانستند در برنامه هاي درمان و مراقبت بيماران هزينه گردد. از طرف دیگراطلاعات پزشكي محرمانه افراد با اين عمل ممكن است آشكار شود.