جسد؟خوب اينقدر اين بچه هاي رشته هاي ديگه گفته بودن ترسناكه كه خود من فكر ميكردم سكته ميكنم.به خاطر همين سعي كردم خيلي شجاع باشم.اما مثل اينكه زيادي شجاع شدم چون اصلا ترسناك نبود.ما با جسد عكس گرفتيم.(يادگاري)در مورد قطع عصب و شريان هم .ما اين كارو نكرديم اما يه گروه از پسرا اين كار و انجام دادن قبل از ما!اما از هوش سرشارشون هرچي شريان و عصب تابلو بود قطع كرده بودن.سخت ها رو گذاشته بودن.:دي

جسد که برای ما شکل هر چیزی بود به جز جسد . دقیقا مثل اینکه کمی آشغال داخل یه کیسه چرمی سیاه سوخته بریزی که کلی هم بو بده!
جسدی که ما روش کار می کردیم عملا هیچی نداشت. بیچاره جسده 6 – 7 سال بود که دانشکده ما بود. موقع امتحان هم استاد به جای شریان ها و اعصابی که کنده شده بودن نخ می بست! پارسال هم اومدن با بیل ریختنش تو گونی فرستادن قبرستون. ولی واقعا استاد خوبی داشتیم.جسد به ما نمی دادن می گفتن منع قانونی داره عوضش هرچی مولاژ با بهترین کیفیت و تعداد زیاد تو سالن تشریح بود… پارسال جسد جدید اوردن ولی به ما نرسید… یه بار یکی از بچه ها با فندک یه تیکه از جسدو سوزوند!…

برای منم ترسناک نبود آخه اصلا شبیه جسد نبود…
تو زمان ما یه 3 سالی بود که از آوردن جسد میگذشت ،بعضی شریانا و عصبا رو سال قبلیا قطع کرده بودند اما خیلی کمکی به امتحانمون نمی کرد آخه هموناییم که مونده بودن نمیتونستی فرق بین عصب و شریان و وریدو توشون تشخیص بدی از بس که با پنست ریش ریشش کرده بودند !!!ما هم مجبور بودیم یه روز قبل از امتحان جاشونو حفظ کنیم!!! اما امان از وقتی که جای یه عصبی رو حفظ میکردی و روز امتحان میدیدی که سر جاش نیست!!!!!…(تو ریویو قطعش کرده بودن!!)

وضع جسد ما هم بهتر از شما نبود، یه چیزی تو مایه های فسیل بود. ما که رفتیم ترم 4 تازه جسد جدید آوردن ما هم رفتیم یه دلی از عزا درآوردیم!