- این موضوع خالی است.
-
نوشته‌ها
-
فرض می ذاریم که مریض DKA هست مهمترین اقدام تو این ها هیدراتاسیون هست و بعد اصلاح اسیدوز و مراقبت از عوارض مثل ادم مغزی و هایپوکالمی و …. و در نهایت کنترل قند بیمار.
پس مواظب باشیم نخواهیم اول قندش رو پایین بیاریم.
درمان DKA سه تا اصل داره:
دادن مایع :معمولا اینجور مریضا 3-5 لیتر مایع نیاز دارن(2-3 لیتر توی 3 ساعت اول بعد هر ساعت 200-300 سی سی)
پایین اوردن قند: قند رو باید حداکثر با سرعت 75-100 توی هر ساعت اورد پایین تا 250(0/1U/Kg وریدی اولش میزنیم بعد هر ساعت 5-10 واحد)
تنظیم پتاسیم:اگه K زیر 3/3 باشه انسولن شروع نمیکنیم تا پتاسیم اصلاح بشه.
البته این اصول کلیشه ولی خیلی ریزه کاری داره!!!
تو اطفال خاطر هست كه ميگن نبايد پايين بودن پتاسيم جلوي تزريق انسولين رو بگيره پس kبه مريض ميدن و بعد انسولين،حالا تو بزرگسالان اين قانون وجود نداره؟ يعني پتاسيم رو بالا بياريم تا مشكلي در اثر افت پتاسيم پيش نياد و با انسولين قند رو پايين آورد؟!
کلا در دی کی ای مایع درمانی و رفع اختلالات آب و الکترولیت بر پایین آوردن قند ارجحه..خود بالا بودن قند کشنده نیس عوارض ناشی از دهیدریشن مریض رو تهدید میکنه..
چون انسولین خودش شیفت k به داخل سلول میده، اگه بیایم قبل از اصلاح k انسولین بدیم یه راه پله به آسمون جلوی طرف باز میکنیم… پس اول k رو اصلاح میکنیم و بعد انسولین میدیم.
دکتر ph مریض اینجا حائز اهمیت نیست؟
اتفاقا هدف ما از درمان کنترل pH هست یعنی اگه قند کنترل بود و پتاسیم طبیعی اما pH طبیعی نبود ما بازهم انسولین وریدی را ادامه می دهیم تا اسیدوز اصلاح شود بعد از اصلاح اسیدوز می شه مریض رو PO کرد و انسولین طولانی اثر شروع کرد و گفت که مریض از DKA بیرون اومده.
البته گاهی مریض اسیدوز داره البته نه اسیدوز لاکتیک و ما میگیم مریض از DKA خارج شده و اسیدوز به یه علت دیگه است؟؟؟؟؟؟ توضیح بیشتر رو اساتبد ادامه بدن.
- شما برای پاسخ به این موضوع باید وارد شوید.