(ضمن اینکه لطف می کنید نوشته هاتون رو به فارسی بر میگردونید باید بگم که…)

به نظر من بین سه تا واژه ی شیفتگی، دوست داشتن و عشق تفاوت وجود داره. این چیزی که همه میگن که عشق کور میکنه و فلان… این اسمش عشق نیست، شیفتگیه. شیفتگی یعنی یه تصویری از یه نفر یه یه چیز در ذهن خودت بسازی که اون طرف روحشم خبر نداشته باشه.

در حالی که به نظر من عشق، یعنی نهایت دوست داشتن. من به عاشق شدن با یک نگاه هیچ اعتقادی ندارم و اسمش رو میذارم شیفتگی، که به نظرم بی ارزش ترین چیزه. شیفتگی کورکورانه است نه عشق.

یک نفر میتونه چندین نفر رو دوست داشته باشه. هر کدوم در سطح مشخص. دوست داشتن level داره! ممکنه یکیو بیشتر یا کمتر از دیگری دوست داشته باشی. آخرین level دوست داشتن، عشقه. جایی که حتی حاضری از خودت بگذری. و این به هیچ وجه کورکورانه نیست. شما یک نفر رو می بینی، باهاش ارتباط برقرار میکنی، اگه ریزفاکتورهای پیشروی وجود داشته باشن ارتباطت بیشتر میشه، بنابراین کم کم نسبت بهش شناخت پیدا میکنی. اگه از شخصیتش خوشت بیاد، کم کم احساس پیدا میکنی اون آدم رو دوست داری. چرا؟ به خاطر همون چیزی که اون آدم هست. این احساس میتونه متقابل باشه یا نباشه. و تو میتونی در برابر هر آدمی همین طوری باشی. دوستشون داشته باشی، یا احساسی نداشته باشی یا دوستشون نداشته باشی. کم کم که دوست داشتنه بیشتر و بیشتر شد، اون وقت تو حاضری برای اون آدم کارهایی بکنی که برای دیگرانی که دوستشون داری نمی کنی. (و تاکید میکنم این کورکورانه نیست. دلیلش اینه که تو اونو بیشتر از بقیه دوست داری). لزومی نداره کسیو که بیشتر از همه دوست داری، عاشقش هم بشی. ممکنه تو عاشق هیچ کس نباشی و در عین حال یک نفر رو بیشتر از همه دوست داشته باشی و یک سری کارهایی رو براش بکنی. اما وقتی رسیدی به مرحله ای که حاضر بشی از خودت بگذری واسه اون آدم، اون وقت تو دیگه عاشق اون آدم شدی.

تو میتونی دوست داشتن رو یه جا نگه داری، یا ادامش بدی و اونو تبدیل به عشق بکنی. و این عشقه که نمیتونی نگهش داری و دیگه حد و مرز توش نیست. دقیقا مثل میدان جاذبه ی زمین. وقتی ازش خارج بشی، دیگه مهم نیست کجایی، حد و مرزی برای بودنت وجود نداره. عشق هم همینه. تو برای رسیدن به آسمون عشق پله پله میری بالا، پله های عشق، دوست داشتنه.  اما تو شیفتگی رو هیچ وقت طی نمی کنی. شیفتگی یعنی همون جا روی زمین بشینی و برای خودت رویا ببافی. و اون قدر غرق رویاهات بشی که خیال کنی توی آسمون عشقی. در حالی که این طوری نیست…. عشق واقعیت داره. حقیقت داره. اما شیفتگی یک رویای تو خالی پر از خیاله!

پ.ن: (این ها صرفا نظر منه، ممکنه درست باشن یا نباشن.)

دکتر امین! فوق العاده نوشتید!

تا حالا تعریفی به این جامعی از این کلمه ندیده بودم! من کاملا با کلمه به کلمه حرفاتون موافقم!

عالي بود دكتر امين منم با حرف شما موافقم.عشق بذرگترين ا نگيزه براي ادامه ست .عشق مادر روببينيد چقدر ايثار داره به قول شاعر

فاش ميگويم واز گفته خوددلشادم     بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم

ای بابا دوستان شرمنده می کنید چپ و راست… خوش حالم که مورد تایید قرار گرفت.

حالا خود پرستو خانم کجاست؟! زنگ زد در رفت؟! 😉

حکایت عشق

بعضی عشق ها مثله قصه نوحه ( از ترس طوفان ميان سراغت)

بعضی عشق ها مثله قصه ی ابراهيمه (بايد همه چيزتو براش قربانی کنی)

بعضی عشق ها مثله قصه مسيحه (آخرش به صليب کشیده میشی)

اما بيشتر عشق ها مثله قضيه موساست

!!! (يه کم که دور ميشی يه گوساله جا تو ميگيره)!!!

ببخشید اگه جای این مطلب اینجا نیست—خواستم فضا عوض شه…!!