راه حل آگاهی دادنه
واقعا جهل داره جامعه ی ما رو به قهقرا میبره..مردم خودشون رو گم کردن..همه جا یه فضای سرگردونی دیده میشه..شاید نتونیم قوانیین رو تغییر بدیم ولی میتونیم آگاهی بدیم..
اعتیاد در تمام اقشار دیده مشه فقیر و غنی نداره.ما نمیتونیم فقر فحشا بیکاری و قوانین بی ارزش رو تغییر بدیم اما میتونیم آگاهی مردم رو بالا ببریم..
آگاهی..آگاهی..آگاهی..
مردم نیاز به آگاهی و آموزش مهارتهای زندگی دارن..واقعا جهل داره بیداد میکنه…

شما هم دلت خوشه ها! بر فرض که بخوای آگاهی بدی، این ملت مگه حرف تو کلشون میره؟ اینجا نگاه میکنن ببینن چی بهشون بیشتر راحتی میده برن طرف همون. کاری ندارن درسته یا غلط. حالا بر فرض بگیم باشه ملت ما آگاهی پذیر (!) هستند، شما فکر میکنی با وجود این دم و تشکیلات اداری و قانونی که داریم  میتونی کاریو که میخوای بکنی؟ عمرا!

از طرفی، خیلی از کسانی که امور اداری رو در دست گرفتن با من و شما هم عقیده نیستند! و به همین دلیل با کارهای شما مخالفت میکنن و جلوتون رو هم میگیرن. و شما هم امکان نداره بتونی اون ها رو با خودت هم عقیده کنی. جامعه ی ما به قهقرای جهل خیلی وقته رفته… یه سیکل معیوب افتاده توی اجتماع که جلوش رو من و شما و امثال ما نمیتونیم بگیریم. چرا؟ چون خیــــــلی ها برخلاف ما فکر میکنن و میگن که نه، همچین چیزی نیست، جامعه ما خیلی هم هوشیاره و آگاه. (حالا وارد ریز ماجرا نمیشم و نشیم…)

به نظر من اگه خیلی دلمون میسوزه میتونیم به زوج هایی که میان برای انجام آزمایش بگیم که بهتره فلان آزمایش ها رو هم به این دلایل انجام بدید تا بعدا براتون مشکلی پیش نیاد. اگه قبول کردن که هیچی، ولی اگه یه طرف قبول نکرد و احساس کردیم ریگی توی کفششه، دیگه به ما مربوط نیست. آگاهی اولیه رو ما باید میدادیم که دادیم، اون طرف هم عقل و شعور داره، خودش تصمیم میگیره بپذیره یا نپذیره.

>> این صرفا نظر منه، جامعه شناسی یا آمار نمیدونم، از دید خودم این طور می بینم… 🙂