اگه من باشم فکر کنم این کار رو انجام بدم.چون به نظرم اولین اولویت تو حرفه پزشکی درمان بیمار و بهبود حالشه.یعنی برای همین کار هم ما این رشته رو انتخاب کردیم دیگه.(البته اونایی که برای کلاس و پول و … اومدن پزشکی بحثشون جداست:))

پس اگه میشه یه کاری کرد که به این هدف رسید چرا که نه.البته قانون هم جای خود دارد ولی درمان بیمار برای من یه چیز دیگست(پیشاپیش از عامیانه نوشتنم پوزش میطلبمواینجوری به نظرم با حالتر است:))

مايه داريه ديگه!!!
خب آخه طرف چرا دفترچه نداره؟ ميگم دفترچه خودتو بيار تو اون بنويسم! يا برو واسه خودت يه دفترچه بگير! براي اينكه تو اين فاصله نميره فعلا كمي از داروشو ميدم تا دفترچه بياره بعد تو دفترچه مينويسم هرچي لازمش بود بش ميدم بقيه دارو رو هم آب ميكنم تا پول خودمم در بياد(از مصاديق دور زدن قانونه!) !!!

در مورد حق ویزیت که ازش پولی نمی گیرم هیچ کسی هم نمی تونه بهم ایراد بگیره. در مورد داروها اول از همه سعی می کنم به یک طریقی براش دفترچه تهیه کنم حالا یا از جیب خودم یا کمک دیگران.  من در این زمینه اگر دارویی باشه که نیاز به تأیید سازمان بیمه گر نداشته باشه و کلا داروی معمولی و بی خطری باشه می نویسم و به بیمار حتما تاکید می کنم که برادرش از این دارو مصرف نکنه. اما اگر داروی خاصی باشه نمی نویسم چون دردسرش زیاده و نهایت سعیمو می کنم که از یک طریق بتونم هزینه ی داروش رو تامین کنم. اگر وسعم رسید خودم بدم و اگرنه معرفی کنم به شخصی که خیره.   

برگه نسخه سند ماست و با این برگه میتونند از ما شکایت کنند و نیز می تونیم با این برگه از خودمون دفاع کنیم.

یه مثال واقعی:

پدر و پسری به یک پزشک مراجعه می کنند . بیمار پسره بوده و برای ترک اعتیاد مراجعه می کنه . پزشک در دفترچه پسر نسخه می نویسه و پدره که از قبل مشکل قلبی داشته و پروپرانولول (ایندرال) مصرف می کرده از پزشک درخواست می کنه که پروپرانولول هم در نسخه پسرش بنویسه که بیمه تخفیفشو بده. پزشک برخلاف میل باطنی قبول می کنه و می نویسه. هفته بعد پسره اشتباهی داروی پدرو می خوره و آسم هم داشته و باعث حمله آسمی شدید شده و می میره. پدره که وضع مالی خوبی هم نداشته از پزشک شکایت می کنه . دکتر در دادگاه نمی تونه اثبات کنه که اون دارو را برای پدر تجویز کرده چون سند شاکی، نسخه ی پزشک بوده و متأسفانه به پرداخت دیه مجازات می شه.

من به عشق كمك اومدم تو اين رشته.واقعا اگه بتونم تمام هزينه داروي شخص رو خودم ميدم.خدا خيلي چيزا به من داده.معتقدم براي اينكه شكر نعمتاشو به جا بيارم بايد تا جايي كه ميتونم به آدماي ديگه كمك كنم و هر كاري بتونم ميكنم و به پول اهميتي نميدم.

مرسي دكتر سهيل بابت مثالتون.