- این موضوع خالی است.
-
نوشته‌ها
-
البته ممکنه این تاپیک خیلی ربط به این گروه نداشته باشه، ولی اگه بعدا لازم شد جاش عوض بشه.
به نظر شما دانشگاه های موفق چی دارن که ما نداریم؟ یه دانشگاه خوب چه ویژگی هایی داره یا باید داشته باشه؟
کدوم ویژگی ها از نظر شما مهمتره، کدومشون. لطفا در این تاپیک ویژگی های مثبت و خوبی رو که یه دانشگاه باید داشته باشه بگید و زیاد نکات منفی دانشگاه های فعلی رو مطرح نکیند
تصور کنید که شما رئیس دانشگاه هستید و هر جور بودجه ای که می خواهید در اختیار دارید
به نظر من هرکی برای خودش یکسری تعریف از ایده ال برای خودش دارد و اینکه ما بتوانیم ویژگی های ایده ال رو تعریف کنیم می تواند راه گشایی برای مسولین باشد و این نکته رو هم باید در نظر بگیریم که اگر دانشگاهمون با دانشگاه مورد نظر تفاوت داشت نباید اینو بگیم که اه این چه دانشگاهیه
پس با همکاری و همفکری می شود دانشگاه ایده ال رو ساخت و از ان لذت برد
به امید آن روز!!!!
خوب ما هم دنبال همون تعریف شما از ایده آلیم، برامون بنویسید
به نظر من یکی از مهمترین ویژگی های یه دانشگاه ایده آل استقلال دانشگاه از مراکز قدرته، منظورم به طور خاص در مورد تعیین ریاست دانشگاه و سیاست های کلی دانشگاهه، تا وقتی که روسای دانشگاه انتصابی انتخاب می شن، شک نکنید که شایسته سالاری رعایت نخواهد شد. با تغییر دولت ها روسا عوض می شه و عملا فرصت تدوین یه سند بلند مدت برا پیشرفت دانشگاه رو می گیره، این تاثیر مراکز قدرت خودش رو نه تنها در روسای دانشگاه بلکه در سطح معاونین و حتی مدیران دانشگاه نشون میده و حتی جذب هیئت علمی و حتی دانشجو رو هم شامل میشه، عمق فاجعه رو ببینید.
من اگر رئیس یک دانشگاه بودم…
اولا یک دانشگاه باید اون قدر بزرگ باشه که همه ی رشته ها توش تدریس بشه. و در نقاط مختلف شهر نباشه.
دانشگاه باید اول از همه معماری آکادمیک داشته باشه. چون ابتدا آدم جذب ظاهر یه محل میشه. یک دانشگاه ایده آل در نقطه ای از شهر بنا شده که شلوغ نیست. نمیگم خارج از شهر توی بیابون! میگم توی شهر، اما نه جای شلوغ.
نکته دوم، یه دانشگاه محل تولید علم هست. پس آدم باید قسمت زیادی از وقتش رو در دانشگاه بگذرونه. پس اونجا باید احساس راحتی بکنه. یعنی باید امکانات رفاهی دانشگاه در حد کافی باشه.
پارکینگ!! آقا یه دانشگاه باید پارکینگ درست حسابی داشته باشه تا استاد و دانشجوی مملکت نیاد وسیله نقلیه‌اش رو بذاری توی محوطه دانشگاه!
آزمایشگاه های دانشگاه من (!!) مجهز هستند. یعنی میشه از اون ها یه چیزی کشید بیرون و گفت این علمه! کلاسهای درس دانشگاه نباید از لحاظ امکانات تدریسی کم و کاستی داشته باشند. تمام کامپیوتر های دانشگاه با هم شبکه هستند. (در نتیجه یک شبکه ی داخلی از اطلاعات توی دانشگاه وجود خواهد داشت.). اساتید دانشگاه باید یک آزمون ورودی رو بگذرونن تا بتونن وارد دانشگاه بشن و مسئولیت تربیت یک دانشجو رو به عهده بگیرن. اساتید بی حوصله و کم کار جایی در دانشگاه من (!) ندارند.
توی دانشگاه من (!) دانشجوها طوری آموزش میبینن که باورشون بشه دارن چیزی یاد میگیرن و اون ها برای یادگرفتن علم اونجا هستند، نه برای دختر بازی!!! خب البته این کار آزاده، ولی فرایند تدریسی طوری پیش خواهد رفت که دانشجوها و اساتیدی که خارج از اهداف پیشبردی علم حرکت کنند از سیستم حذف میشن.
بین دانشکده های مختلف همکاری وجود داره. مثلا هر دانشکده ای در دانشکده های دیگه یک دفتر کوچیک داره. مثلا دانشکده هنر در سایر دانشکده ها، یا پزشکی در سایر دانشکده ها و ….
دانشگاه من (!) up to date هست! یعنی به طور پیش فرض (by default) به اینترنت وصل هست و اساتید باید طبق مطالب روز تدریس کنند. این یعنی پویایی. یعنی پیش رفتن با دنیا و گاهی دنیا رو به پیش بردن…
دانشگاه من باید طوری باشه که دانشجو حاضر نباشه ترکش کنه و بره توی خیابون دنبال مسخره بازی و وقت تلف کردن. باید با دانشجو ها ارتباط مستقیم داشت. رئیس دانشگاه خودش باید با دانشجوها و اساتید جلسات مدوّنی ترتیب بده و رو در رو بشینه به نظراتشون گوش بده.
خلاصه بگم، دانشگاه من در حال رشد خواهد بود. کسی به فکر فرار از اون نیست. همه دوست دارن توش بمونن و به رشد همدیگه کمک کنن!
خیــــــــلی آرمانی است! می دانم! ولی خب دانشگاه منه دیگه! 😉
دقیقا به نکته خوبی اشاره کردی، یه دانشگاه ایده آل به نظر من همه دانشکده ها رو تو خودش داره، دانشکده پزشکی، پرستاری، دانشکده علوم، دانشکده هنر، دانشکده علوم انسانی، دانشکده فنی مهندسی، ……..
همه دانشجوها از رشته های مختلف یه واسطه پروژه های علمی مشترک با هم ارتباط دارن.
وقتی دانشجوها همدیگر رو می بینن درباره اتفاقاتی که دیروز تو آزمایشگاهشون افتاد، یا نکته ای که دیروز از ساتادشون یاد گرفتن حرف می زنن، با هم به فکر چاره اندیشی برای مشکلات بشر امروز هستند
نکته دقیق و مهم دیگه ای که بهش اشاره کردی، نظام ارزشیابی خوب که مو لای درزش نره و همه بدونن که هیچ کدوم از تلاش هاشون ضایع نمی شه و این همیشه شایسته ترین ها هستن که در راس امور هستن
توی یه دانشگاه ایده آل رییس دانشگاه از طریق انتخابات بین اعضای هیئت علمی اون دانشگاه تعیین میشه
رئییس دانشگاه موظفه که گزارش های سالانه به دانشجوها از پیشرفت کارها بده
رئییس دانشگاه تو وبسایت دانشگاه یه وبلاگ داره که اتقاقات روزانش رو ثبت می کنه و از دانشجوهاش نظرخواهی می کنه
معاون پژوهشی دانشگاه سند بلند مدت پژوهش دانشگاه رو با همکاری مشاوران تعیین کرده و هریک از گروه های آموزشی موظفن در فیلد تعیین شده تحقیقات دامنه داری رو انجام بدن، نه اینکه هر استادی برا خودش کار کنه و هدف فقط چاپ مقاله باشه نه کاربردی بودن پژوهش
باباااااااااااااااااااااااااااااااااااا !!!!
یه کلام میگفتید مدینه فاضله و السلام!
این حرفا رو میگید آدم دپرس میشه چون با این اوضاع و احوال تا گوساله گو بشه دل صاحبش او میشه!!!
کاش میشد روزی این حرفای قشنگتون به واقعیت تبدیل می شد!
عیب نداره، لطفا به رویا پردازی ها ادامه بدید، قوه تخیلتون رو پرورش بدید
دانشگاه ایده آل ما یه وبسایت خیلی فعال داره، که یکی از قسمت های اون یه چیزی تو مایه های همین شبکه ای که داریم، همه دانشجوهای اون دانشگاه توش عضون، یکی دیگر از قسمت های سایت جایی است که در اون همه موضوعات آموزشی همراه با اسناد آموزشی که استاد مربوطه در کلاس ارائه می کنه وجود داره، هریک از مراکز پژوهشی یا آموزشی دانشگاه وبسایتی به صورت ساب دومینی از دانشگاه دارن که میتونید در جریان آخرین اتفاقات باشید، درخواست عضویت بدید، همه استادا تو سایت دانشگاه وبلاگ دارن….اینا خیلی هم سخت نیست، بعضی دانشگاه ها همین الانم دارن، مثلا دانشگاه تهران، به نظر شما وبسایت دانشگاه ایده آل باید دارای چه ویژگی هایی باشه
دانشگاه من یه ساختمان خیلی بزرگ به عنوان سالن همایشها و سخنرانی ها داره که توش چندی آمفی تئاتر بزرگ و کوچیک هست، سالن ها همه مجهز به نمایش فیلم هستند و به عبارتی سینمای دانشگاه هم همینجاست، یه تریای خیلی بزرگ هم طبقه آخر این ساختمونه، که ویوی غروب خورشیدش معرکه است.
انتشارات و تکثیر دانشگاه یه بخش مخصوص به خود داره که علاوه بر اون از دانشجوهایی که به هرعنوان مطلبی را برای انتشار به صورت کتاب یا جزوه دارند حمایت می کند، اولویت این این انتشارات چاپ کتاب های دیجیتال با کیفیت بالاست و برای این منظور از آخرین تجهیزات و متخصصان این زمینه استفاده می کنه. گرافیست های این مرکز از فارغ التحصیلای همین دانشگاهن
دکتر باقری شما می گویید که یه دانشگاه ایده آل به نظر من همه دانشکده ها رو تو خودش داره، دانشکده پزشکی، پرستاری، دانشکده علوم، دانشکده هنر، دانشکده علوم انسانی، دانشکده فنی مهندسی، …….. ولی نظر من دقیقا برعکس اینه. یه دانشگاه ایده آل یا باید مخصوص رشته های علوم پزشکی باشه یا علوم قنی مهندسی یا علوم پایه یا علوم انسانی یا هنر باشه . اگر اینکه همه رشته هارو داشته باشه اون وقت یکی می شه رئیس دانشگاه که دکترای فنی مهدسی داره بعدش اصلا نمی تونه سایر رشته ها رو درک کنه. دانشگاه باید تخصصی باشه نه جامع .
شاید هم بشه دانشگاه آکسفرد! یا هاروارد. یا شاید هم کمبریج. جان هاپکینز چطور؟
قرار نیست رئیس دانشگاه تنها کارمند یه دانشگاه باشه. هر دانشکده ای برای خودش یه رئیس داره. این ها همه با هم برای دانشگاه تصمیم میگیرن. نه تک نفری. دانشگاهی که یک بعدی باشه میشه موسسه، نه دانشگاه.
فکر کنم تاپیک باید عوض بشه به این : دانشگاه ایده آل در کشوز ایده آل
منم نظرم همین بود دانشگاهی که یه رشته داره دانشگاه نیست. ولی دانشگاه باید در یک زمینه فعال باشه مثلا علوم پزشکی. این دانشگاه باید دانشکده پزشکی ، دندانپزشکی ، داروسازی ، بهداشت، پرستاری ، پیراپزشکی ، توانبخشی و … داشته باشه هر دانشکده هم یک رئیس و دانشگاه هم یک رئیس. یه دانشگاه نباید وایه اینکه جنسش جور بشه از هر زمینه ای دانشجو بگیره مطمئن باشید با این نظام مدیریتی که ما داریم مطمئنا حق چند دانشکده در این دانشگاه خورده می شه ….
ببین الان مشکل ما خیلی سر این نیست که دانشگاه علوم پزشکی باشه و یا فنی مهندسی ولی اگه بخواید نظر غیرکارشناسی من رو بدونید اتفاقا یکی از مشکلات اصلی ما فقدان کارهای بین رشته ای و کار گروهی بین شاخه های مختلف علومه. این خیلی توش حرفه ها. ببین شما چون یه مدیر خوب نداری نیا کل قضیه رو ببر زیر سوال که چون اون رئیس دید فنی داره نمی تونه به علوم پزشکی فکر کنه، ما باید بگردیم آدمای چند بعدی پیدا کینم که نگاه جامع و کل نگر داشته باشن، از این جور آدما کم نیستن، مشکل ما نبود شایسته سالاریه.
دکتر جان به نظر غیر کارشناسی من باید همکاری های بین دانشگاهی تقویت بشه. مثلا دانشگاه X که تو زمینه مهندسی پزشکی حرف اولو می زنه بیاد با دانشگاه Y که حرف اول تو پزشکی می زنه همکاری کنه. اجرای این چیزی که من می گم خیلی عملی تر هست …
دانشگاه من با دانشگاه ایده آل من خیلی فاصله داره ولی خدا رو شکر داره بهش نزدیک میشه ولی خیلی آهسته و به خاطر همین حوصله آدم سر میره …
دانشگاه ایده آل من به جای اینکه هزینه و انرژی رو بذاره روی دیوار کشیدن وسط سالن مطالعه ای که پارتیشن داره و کارهای تعصبیه دیگه ، میرسه به آزمایشگاه هایی که برای آموزش نشستن روی صندلی هاش 15 دقیقه جلسه اول رو به خودش اختصاص میده …
دانشگاه ایده آل من سیستم wi-fi رو برای دانشجوهاش آماده می کنه تا بتونن به شعار های دانشجوی به روز بودن عمل کنن نه اینکه به جای زیاد کردن سیستم های کامپیوتر حق استفاده از کامپیوتر رو برای دانشجو محدود کنه …
دانشگاه ایده آل من به راحتی یک گروه دانشجویی رو که مدتها تلاش کردن تا با هم دیگه match بشن و تصمیم بگیرن تا یک کار فرهنگی مثل مجله زدن رو شروع کنن حتی تا 3 یا 4 شماره هم پیش برن ، از هم متلاشی نمی کنه و میذاره تا دانشجوها خودشون برای بالا بردن سطح تفکراتشون تلاش کنن …
در دانشگاه ایده آل من دانشجو می تونه درباره استاداش نظر بده و نترسه از اینکه از مدیر گروهی که از شدت پیری کلمات رو جابجا میگه و یا از استادی که در عین درس دادن اینقدر تلاش می کند که خوابش نبرد شکایت کنه …
در دانشگاه ایده ال من ارتباط استاد و دانشجو بسیار نزدیک تر از یک سلام کردن آن هم از روی احترام های خشک است. اینقدر که علاوه بر رشد دانشجو نمی گذارد استاد تبدیل به کسی شود که جرات کند برای کسانی که برایش ارزش دارند همان و دقیقا همان کلمات 30 سال پیش را تکرار کند …
دانشگاه ایده آل من دانشجو را جزئی از دانشگاه می داند و نه کسانی در آن طرف خط که در برابر هر عمل او باید جبهه گیری شود …
البته دوست دارم از قدم هایی که دانشگاه من برای ایده آل شدن برداشته رو بگم :
معرفی استاد راهنما برای هر چندتا دانشجو در هر ورودی تا پیگیره درس و مشکلات آن شود که هنوز به ایده آل نرسیده ولی خیلی خوبه …
باز بودن سالن مطالعه تا ساعت 11 شب در خود دانشکده
راه افتادن یک امور دانشجویی فعال که واقعا کارهایی رو برای دانشجوها انجام میده و به فکر اونهاست ( استاد راهنما هم زیر مجموعه همین جاست )
یه پیشنهاد که خودم بهش عمل می کنم نظر درباره دانشجوی ایده آل . چون به نظرم ما ها هم دانشجوهای خوبی نیستیم …
به نظر من تمام مسائل و مشکلات و پیشنهاداتی که در غالب یک سری جملات ثقیل مطرح کردین به بودجه و مغز فرد استفاده کننده از اون مربوط میشه. اگه یه مدیر شم اقتصادی قوی، هوش و ذکاوت، فهم و شعور، و یه کم انصاف و تقوا داشته باشه، حتی با یه بودجه نه چندان زیاد هم میتونه یه کار عالی از آب دربیاره. البته اگه حسودان و عنودان کله پاش نکنن!
الان بریز و بپاش هایی تو نقاط مختلف جامعه ما اتفاق میفته که اگه یه مدیریت صحیح نصف مخارج اونها رو صرف کارهای درست بکنه در عرض چند سال به پای مالزی (که با سرعت باد از ما جلو زده!) میرسیم.
- شما برای پاسخ به این موضوع باید وارد شوید.