اگه میخواین کتابی راجع به جامعه شناسی اونم جامعه ما وقتی یه فرد عادی یه آدم معروفو میبینه چه عکس العملی نشون میده کتاب “این مردم نازنین ” نوشته “رضا کیانیان” رو از دست ندین.این کتاب در عین حال که طنزه ، نکته های جالبی رو گفته که شاید قبل این بی توجه از کنارش میگذشتیم!

رمان اشکها و لبخندها(The Weeping and the Laughter ) اثر نوئل باربر(Noel Barber) انتشارات البرز

به نظر من اینجور کتاب ها (مثل آنتونی رابینز) اصلا و به هیچ وجه برای مردم مملکت ما مناسب نیست. این جور کتاب ها برای ما بیشتر شبیه ترسیم بهشت میمونن! با یک مشت حرف های ایده آل قصد دارن زندگی رو بهتر کنن که به نظر من توی این مملکت به هیچ وجه شدنی نیست. اون ها کارشون سر جاشه، تفریحشون سر جاشه، درس و مشق و دانشگاهشون اعصاب خوردکن نیست، مسائل سیاسی کشورشون اعصاب خورد کن نیست و هزار تا چیز دیگه. برعکس اینجا، این قدر هرج و مرج توی زندگی مادی و معنوی ما هست که با خوندن این کتاب ها کار به جایی نمی بریم. یعنی نمیتونیم که ببریم!

“قلعه حیوانات” اثر معروف جرج اورول.

“سی زیف” اثر آلبر کامو

“کیمیا گر” و … کلا همه آثار پائولو کوئیلو

“دنیای سوفی” اثر یوستین گوردر

“محاکمه” “آزادی” … کلا همه آثار کافکا

و در آخر همه داستان های کوتاه ژان پل سارتر!

فعلا همین قدر کافیه انگار.

الان دارم کتاب "زوئی و فرانی" اثر سلینجر رو میخونم. خیلی قشنگه.

البته بستگی داره با آثار سلینجر بتونی ارتباط برقرار کنی یا نه.

توصیه میکنم بخونینش. البته اگه وقت آزاد پیدا کردین

سه شنبه ها با موری. . . میچ البوم

خداوند الموت. . . پل آمیر ( بر هر ایرانی واجب است مطالعه ی این کتاب، به عبارت دیگه نخونیش نصف عمرت بر فنا!!!!)

قلعه ی حیوانات(البته دوستان قبلا معرفی کردن، من فقط واسه تاکید دوباره گفتم)